Logo
Wydrukuj tę stronę

Dlaczego warto wdrażać GS1 w obszarze świeżej żywności

Polecamy! Dlaczego warto wdrażać GS1 w obszarze świeżej żywności

Standardy GS1 są efektywnym narzędziem w zarządzaniu całymi łańcuchami dostaw, w fizycznym przemieszczaniu towarów oraz informacji o nich. Nie oznacza to jednak, że stosowanie standardów GS1 nie jest możliwe wewnątrz pojedynczych przedsiębiorstw, w ich magazynach i produkcji.

Żadna firma produkcyjna czy dystrybucyjna nie jest "samotną wyspą" - nie działa na własny użytek, tylko funkcjonuje w pewnym otoczeniu rynkowym, posiadając swoich dostawców i odbiorców. Międzynarodowe standardy GS1 umożliwiają swobodne działanie każdej firmy na otwartym rynku w skali globalnej. Uzgodnienia systemu GS1 to swoista "umowa" opierająca się na synergii doświadczeń ponad półtora miliona przedsiębiorstw na świecie (z czego w Polsce ponad 19000) w zakresie jednoznaczności identyfikacyjnej dowolnych towarów, jednostek logistycznych, podmiotów i innych obiektów funkcjonujących w dowolnych łańcuchach dostaw.

Zdarza się natomiast, że na użytek wewnętrznych procesów dystrybucyjnych i sprzedażowych wprowadzane są w przedsiębiorstwach rozwiązania wewnętrzne bądź branżowe, niestandardowe, które są użyteczne wyłącznie wewnątrz tej danej firmy, natomiast w żaden sposób nie mogą skorzystać z nich jej partnerzy handlowi. Stosowanie podejścia niestandardowego jest szczególnie zauważalne w obszarze świeżej żywności. Dość często detaliści - sieci handlowe - stosują własne rozwiązania do identyfikacji owoców, warzyw, mięs, wędlin, serów czy ryb. Dotyczy to zarówno ostatniego punktu, czyli sprzedaży przy kasie, jak również wielu procesów zachodzących wcześniej, czyli: wymiany danych podstawowych, zamawiania, znakowania przez dostawców, komunikacji elektronicznej. Budzi to określone problemy, ponieważ detaliści i ich dostawcy nie porozumiewają się jednolitym językiem. Standardy GS1 natomiast ułatwiają krajową i międzynarodową komunikację, przynosząc wymierne korzyści w relacjach pomiędzy partnerami handlowymi, uczestniczącymi w łańcuchu dostaw: dostawcami surowców, producentami, hurtownikami, dystrybutorami, detalistami i końcowymi klientami lub konsumentami.

Fundamentem są tutaj standardy identyfikacyjne GS1:

  • Globalny Numer Jednostki Handlowej - GTIN (ang. Global Trade Item Number) - pozwala na unikatową identyfikację każdego towaru, zarówno o stałej, jak i o zmiennej ilości, z dowolną szczegółowością, na przykład do konkretnej odmiany jabłek
  • Seryjny Numer Jednostki Logistycznej - SSCC (ang. Serial Shipping Container Code) - identyfikator każdej odrębnej jednostki logistycznej, na przykład palety z towarem, umożliwiający jej indywidualne śledzenie i zarządzanie nią w produkcji, magazynowaniu i transporcie
  • Globalny Numer Lokalizacyjny - GLN (ang. Global Location Number) - umożliwia identyfikację każdego podmiotu gospodarczego, na przykład dostawcy czy odbiorcy
  • standardy kodowania dodatkowych informacji, takich jak data produkcji, data ważności, oznaczenie partii produkcyjnej, masa netto i wiele innych, możliwe do zakodowania za pomocą Identyfikatorów Zastosowania (IZ).


Artykuł zawiera 7210 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Ostatnio zmieniany w czwartek, 01 wrzesień 2016 09:32
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny