Na rynkach współczesnego świata wobec szybko zachodzących zmian niezbędne staje się przyspieszenie przepływu informacji pomiędzy przedsiębiorstwami oraz organizacjami gospodarczymi. Wiąże się to m.in. z likwidacją barier rozwojowych i wykorzystaniem wiedzy, cyfryzacji i innowacyjności. Elektronizacja procesów zachodzących w przedsiębiorstwach wymaga w dużej mierze systemowego podejścia do budowy systemów IT czy też wspólnych platform wymiany danych, opartych na ściśle określonej architekturze komponentowej jakim jest m.in. model SOA. Nie należy również zapominać o standaryzacji wymiany danych pomiędzy przedsiębiorstwami opartej na uniwersalnych formatach, stosowanych w komunikacji interoperacyjnej, takich jak m.in. standard e-Delivery oraz e-Freight. Rozwiązania te zastosowano w prowadzonym przez Instytut Logistyki i Magazynowania międzynarodowym projekcie e-Impact, zawartym w programie Connecting Europe Facility. Problematyka ta może stanowić bazę do zastosowania rozwiązań w różnych obszarach gospodarki, umożliwiając stworzenie zintegrowanego ekosystemu opartego na przejrzystości procesów zachodzących w obszarze współpracy występującej pomiędzy firmami.

W artykule wskazano główne założenia pierwszych trzech pakietów oraz bardziej szczegółowo przedstawiono ostatni, Czwarty Pakiet, którego projekt Komisja Europejska przedstawiła w styczniu 2013 r. Obecnie 6 składających się nań dokumentów poddawanych jest standardowej unijnej procedurze legislacyjnej (współdecydowanie Rada UE i Parlament Europejski).  

Internet produktów staje się powszechnie wykorzystywaną technologią w wielu branżach. Wykorzystanie technologii opartej o RFID, standardów GS1 i Internetu umożliwia realizację traceability, opartego o repozytorium EPCIS. EPCIS posiada (zgodny z GS1) model danych do identyfikacji przemieszczających się produktów w łańcuchu dostaw.

Artykuł poświęcony kosztom transportu oraz rozwiązaniom proponowanym przez uczestników projektu ECOTALE. Celem projektu jest transfer doświadczeń i wiedzy oraz rozwój praktycznych zasad w zakresie internalizacji zewnętrznych kosztów transportu ze szczególnym uwzględnieniem zależności pomiędzy ogólnymi kosztami transportu, a planowaniem przestrzennym.

W pracy przedstawiono czynniki wpływające na optymalizację wykorzystanie powierzchni ładunkowej w kolejowym przewozie kontenerów. Z punktu widzenia operatora intermodalnego zestawiono czynniki zewnętrzne determinujące możliwości wykorzystania powierzchni ładunkowej, jak i czynniki wpływające na efektywność załadunku, wynikające z wewnętrznych procesów planisty. W zakresie poszczególnych kategorii czynników, wyszczególniono najistotniejsze, którymi są: czynnik czasu przejazdu, dostępności wagonów, ich obciążenia, oraz kolejności ustawienia wagonów w składzie pociągu. Jako istotne czynniki zewnętrzne mające wpływ na wykorzystanie powierzchni ładunkowej wyznaczono datę dostawy kontenera do terminala, dostępność kontenerów oraz założoną maksymalną masę pociągu. Wypracowane zestawienie wskazuje na złożoność procesu planowania wykorzystania powierzchni ładunkowej. Stwierdzono, że efektywne planowanie załadunku powinno w szerokim horyzoncie czasowym uwzględniać procesy wynikające z ograniczeń stawianych przez dostawców zasobów transportowych, ograniczenia techniczne sprzętu, ale przede wszystkim skupiać się na rozważnym planowaniu wykorzystania dostępnych środków przy uwzględnieniu potrzeb przewozowych stawianych przez klientów.