Modelowanie mobilności w analizach ruchu dla projektów inwestycji transportowych
- Grzegorz KAROŃ
 - Kategoria: Transport i spedycja
 
 W artykule omówiono obowiązującą metodykę sporządzania analiz i prognoz ruchu w kontekście mobilności. Scharakteryzowano również modele ruchu stosowane w praktyce. Wskazano zasadność dostosowania szczegółowości modeli ruchu oraz prognoz do programów zarządzania mobilnością. 
                                                                                 Księga, Zielona Księga.
WPROWADZENIE
Planowanie systemów transportowych wraz z programami zarządzania mobilnością powinny znaleźć właściwe odzwierciedlenie w modelach prognostycznych. Działania wykorzystujące komodalność systemów transportowych zakładają w większym stopniu komplementarność poszczególnych form i gałęzi transportu niż ich konkurencyjność i substytucję. Nowe podejście do mobilności na obszarach miejskich obejmuje działania w zakresie podaży transportowej - poprzez optymalizację wykorzystania różnorodnych środków transportu i tworzenie współmodalności pomiędzy różnymi rodzajami transportu zbiorowego oraz różnymi rodzajami transportu indywidualnego, jak również działania w zakresie popytu transportowego - zarządzanie popytem na transport w celu zapewnienia mobilności, dobrobytu społecznego, odpowiedniego poziomu życia i ochrony środowiska.
Różnorodność tych działań, sformułowanych w Zielonej Księdze, oraz konieczność sporządzania dla projektów transportowych analiz kosztów i korzyści wskazuje na potrzebę uszczegółowienia obecnych wytycznych zawartych w Niebieskiej Księdze.
1. ZAŁOŻENIA NOWEJ KULTURY MOBILNOŚĆ
Według założeń nowej kultury mobilności, zintegrowane i multimodalne systemy transportowe, funkcjonujące w warunkach komodalności, powinny zwiększać mobilność a jednocześnie: umożliwiać rozwój gospodarczy miast i aglomeracji, zapewniać odpowiedni (...)
		 
                                        
                                        
                                        
                                                                                 
                    
                    
                                        
                                        
                   
                     
                     WPROWADZENIE
Planowanie systemów transportowych wraz z programami zarządzania mobilnością powinny znaleźć właściwe odzwierciedlenie w modelach prognostycznych. Działania wykorzystujące komodalność systemów transportowych zakładają w większym stopniu komplementarność poszczególnych form i gałęzi transportu niż ich konkurencyjność i substytucję. Nowe podejście do mobilności na obszarach miejskich obejmuje działania w zakresie podaży transportowej - poprzez optymalizację wykorzystania różnorodnych środków transportu i tworzenie współmodalności pomiędzy różnymi rodzajami transportu zbiorowego oraz różnymi rodzajami transportu indywidualnego, jak również działania w zakresie popytu transportowego - zarządzanie popytem na transport w celu zapewnienia mobilności, dobrobytu społecznego, odpowiedniego poziomu życia i ochrony środowiska.
Różnorodność tych działań, sformułowanych w Zielonej Księdze, oraz konieczność sporządzania dla projektów transportowych analiz kosztów i korzyści wskazuje na potrzebę uszczegółowienia obecnych wytycznych zawartych w Niebieskiej Księdze.
1. ZAŁOŻENIA NOWEJ KULTURY MOBILNOŚĆ
Według założeń nowej kultury mobilności, zintegrowane i multimodalne systemy transportowe, funkcjonujące w warunkach komodalności, powinny zwiększać mobilność a jednocześnie: umożliwiać rozwój gospodarczy miast i aglomeracji, zapewniać odpowiedni (...)
Artykuł zawiera 28362 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 4/2011