Zainteresowanie problematyką prognozowania zagrożeń w funkcjonowaniu przedsiębiorstw pojawiło się w Stanach Zjednoczonych. Szczególne nasilenie zapotrzebowania na modele predykcyjne wystąpiło w okresie wielkiego światowego kryzysu gospodarczego.

Konieczność dostosowania się do nowych przepisów IMO dotyczących redukcji emisji zanieczyszczeń ze statków (zwłaszcza redukcji emisji tlenków siarki), skłania do poszukiwania alternatywnych rozwiązań dla obecnie stosowanego tradycyjnego paliwa. Taką alternatywą jest wykorzystywanie skroplonego gazu ziemnego (LNG) jako paliwa w jednostkach napędowych statków.

Naukowcy biorący udział w projekcie CHEMSEA podjęli się zweryfikować hipotezę o zatopionej wokół Głębi Gdańskiej i Gotlandzkiej amunicji chemicznej, oszacować stężenie bojowych środków trujących i ich produktów degradacji w osadach dennych otaczających znaleziska, a także ocenić ryzyko związane z przypadkowym lub naturalnym uwolnieniem tych substancji do toni wodnej. Produktem końcowym projektu będą mapy rejonów skażonych, modele pozwalające na oszacowanie rozprzestrzeniania się skażenia w przypadku naruszenia spoczywających na dnie pojemników lub skażonych osadów dennych oraz kompleksowa ocena ryzyka związanego z zalegającą na dnie Bałtyku bronią chemiczną. Użytkownikami projektu są w zamierzeniu urzędy morskie krajów nadbałtyckich, inspektoraty ochrony środowiska tych krajów, a także administracja lokalna obszarów nadmorskich oraz Komisja Helsińska. Jednym z najważniejszych zadań projektu jest podwodna inspekcja oficjalnych i przypuszczalnych miejsc zalegania na dnie amunicji chemicznej.