Koordynacja działań w systemach złożonych, jak łańcuchy i sieci dostaw, nabiera istotnego znaczenia. Łańcuch dostaw to zbiór powiązanych ze sobą biznesowo przedsiębiorstw, które tworzą metastrukturę o charakterze systemowym, w której elementy (przedsiębiorstwa) pozostają w stanie silnych interakcji. Przebiegają one między elementami należącymi do różnych i często niedopasowanych organizacji. Taki system rozumieć można jako system wieloagentowy (składający się z wielu aktorów o dużej różnorodności). Stąd potrzeba działań polegających na koordynacji działań.

Już 9 lutego 2019 roku zaczynają obowiązywać przepisy wynikające z tzw. dyrektywy fałszywkowej i rozporządzenia delegowane w zakresie potwierdzania autentyczności produktów leczniczych. Rozporządzenie nakłada na podmioty odpowiedzialne obowiązek umieszczania na produktach leczniczych kodów dwuwymiarowych, w których zakodowany będzie tzw. niepowtarzalny identyfikator. Nowe przepisy oznaczają nie tylko koniec z fałszowaniem leków, ale także wymuszą na aptekach i szpitalach zakup niezbędnego sprzętu, m.in. skanerów i oprogramowania.

Łańcuch dostaw jest systemem składającym się z przedsiębiorstw zaangażowanych pośrednio lub bezpośrednio w zaspokajanie potrzeb klienta. Obejmuje on producenta, dostawców, uczestników kanałów dystrybucji, usługodawców logistycznych i inne podmioty zaangażowane w spełnianie potrzeb końcowych użytkowników. Zarządzanie łańcuchem dostaw polega na koordynacji działań jego elementów w celu optymalizacji działania całego systemu i wymaga od przedsiębiorstw dużego poziomu wewnętrznej i zewnętrznej integracji.

Metody wielokryterialnego wspomagania podejmowania decyzji powszechnie stosowane są w zarządzaniu łańcuchami dostaw oraz w rozwiązywaniu złożonych problemów powiązanych z szeroko rozumianą logistyką. Sprzyja temu przede wszystkim złożoność zarówno samych procesów, jak i całych systemów transportowych oraz logistycznych. W rozważanej problematyce występuje bowiem bardzo duża liczba parametrów, ale również i miar ocen, w których można wyszczególnić między innymi miary: ekonomiczne, techniczne, środowiskowe oraz społeczne. Miary te zazwyczaj uwzględniają przeciwstawne, a często sprzeczne interesy, czego dobrym przykładem może być ocena ekonomiczna oraz ocena środowiskowa, które zazwyczaj mają przeciwstawne cele.

Obecny rynek budowlany i strategie marketingowe wymagają zmian w prowadzeniu działalności produkcyjnej przedsiębiorstw. Konieczne jest odejście od strategii produkcji zorientowanej na wydajność. O wiele istotniejsze w planowaniu strategicznym staje się zorientowanie na płynny przepływ materiałów w zależności od asortymentu produkcji. Zmiany te podyktowane są nie tylko wymogami rynku, ale także nową technologią. Osiągnięcie elastyczności procesów produkcyjnych jest możliwe w warunkach nowych rozwiązań informacyjnych i kooperacyjnych.

Zwiększający się stopień złożoności procesów biznesowych, jak również kompleksowość stosunków rynkowych związanych między innymi z: globalizacją i rozwojem łańcuchów dostaw, zróżnicowaniem produktów, zwiększającym się wolumenem produktów pochodzących z różnych stron świata oraz coraz bardziej świadomy konsument, wymaga wprowadzania zmian w koncepcji zarządzania łańcuchem dostaw, także w jego konstrukcji.

W niniejszym opracowaniu autorka przedstawia częściowe wyniki prac realizowanych w ramach szerszego projektu badawczego zatytułowanego "Instrumenty informacyjne wspierające optymalizację procesów transportowych w łańcuchach dostaw". Jednym z zadań, które postawili sobie wykonawcy projektu było stworzenie standardów procesów zachodzących w trzech sferach przepływów materiałowych - w systemach logistycznych, łańcuchach dostaw i transporcie.

Zmiany zachodzące w globalnej gospodarce oraz presja związana z wprowadzaniem zasad zrównoważonego rozwoju prowadzą do sytuacji poszukiwania przez zarządzających łańcuchami dostaw nowych rozwiązań, które zapewnią bardziej skuteczny i dbający o środowisko naturalne rozwój. Rozwiązania tego typu mogą być wspomagane przez wprowadzanie do gospodarki ekoinnowacji. Ich powiązanie z zielonym łańcuchem dostaw jest konieczne i może skutecznie wspomagać rozwój tej koncepcji. Znając miary ekoinnowacyjności można ocenić zarówno sam poziom wdrożenia nowoczesnych koncepcji w poszczególnych jednostkach, jak i zastosować je jako jeden z elementów pomiaru zielonego łańcucha dostaw.

Globalizacja działalności gospodarczej jest powszechnym elementem współczesnej ekonomii. Firmy operujące w otwartych systemach gospodarczych poszukują metod i narzędzi pozwalających wzmocnić przewagę konkurencyjną i efektywność funkcjonowania. Taką szansę dają udoskonalenia w obszarze logistyki, a zwłaszcza łańcuchów dostaw. Powiązane ze sobą łańcuchy dostaw, wzajemnie konkurują, przejmując rolę strategiczną w walce o przewagę konkurencyjną. Logistyka nie pełni już roli czysto operacyjnej, związanej jedynie z przepływami dóbr, lecz jest zaliczana do grupy narzędzi strategicznych, pozwalających zwiększyć szansę utrzymania się na rynku.

Analiza efektywności w łańcuchu dostaw jest jednym z podstawowych elementów analizy controllingowej. Pomimo konieczności wykonywania kompleksowych analiz efektywności w praktyce gospodarczej, stopień ich wykorzystania jest niezadowalający. Jest to spowodowane zarówno nieprecyzyjnym zdefiniowaniem problematyki efektywności procesów logistycznych w literaturze przedmiotu, jak również brakiem kompleksowych rozwiązań wspomagających analizy w praktyce.