Zaloguj się

Restrukturyzacja wierzytelności jako forma zarządzania przedsiębiorstwem. Analiza wybranych instrumentów prawnych. Część pierwsza

  •  Agnieszka Barcik, Piotr Dziwiński
  • Kategoria: E-gospodarka
Współczesny obrót wierzytelnościami handlowymi dysponuje całą gamą instrumentów inkorporowanych do prawa wprost z praktyki życia gospodarczego. Umowy mające za przedmiot obrót wierzytelnościami odgrywają znaczącą rolę w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Mogą generować zyski dla przedsiębiorstwa, wpływać na jego zdolności produkcyjne, jak również być instrumentem zapobiegającym utracie płynności finansowej przez przedsiębiorstwo. Do najczęściej wykorzystywanych konstrukcji prawnych, służących zarządzaniu wierzytelnościami oraz ich restrukturyzacji należą forfaiting i faktoring oraz dyskonto weksli. Elementem uzupełniającym jest cesja wierzytelności.
Rozróżnienie aspektu ekonomicznego i prawnego w zakresie wyżej wymienionych instytucji jest zabiegiem koniecznym, ze względu na możliwość i potrzebę dokonania analizy tych zjawisk zarówno w jednym jak i drugim kontekście. W przypadku nowoczesnych instytucji obrotu wierzytelnościami, służących restrukturyzacji zobowiązań, wzajemne przenikanie się płaszczyzny ekonomicznej i prawnej jest nieuniknione z tego względu, że jako swoiste zjawiska ekonomiczne, są one także przedmiotem szczególnego zainteresowania prawa. Jednakże forfaiting, faktoring czy dyskonto weksli, podobnie jak inne pojęcia związane z gospodarką, posiadają swoje specyficzne znaczenie zarówno na gruncie nauk ekonomicznych jak i prawnych. Prawne ujęcie powinno być jednak analizowane na tle ujęcia wypracowanego przez nauki ekonomiczne. Część autorów przypisuje nauce prawa w tym kontekście znaczenie drugorzędne [1] [2].
Prawo według nich odgrywa jedynie rolę regulatora istniejących stosunków ekonomicznych, kwalifikując określone zjawiska gospodarcze, odwołuje się do wypracowanej w tym zakresie terminologii ekonomicznej. Uzasadnieniem powyższego stwierdzenia jest fakt, że gospodarka ma zawsze charakter pierwotny względem wszelkiej regulacji prawnej i jest zdolna rozwijać się w oparciu o samoczynne i obiektywne prawa ekonomiczne. Nie dziwi zatem, że bardzo często prawo musi kwalifikować oraz opisywać specjalnym (konwencjonalnym) językiem określone, obiektywnie już istniejące stany czy też zjawiska ekonomiczne, odwołując się przy tym do wypracowanej przez ekonomistów terminologii. (...)
Zaloguj się by skomentować