Zaloguj się

Identyfikacja metodą RFID

  •  Puto Mariusz
  • Kategoria: Logistyka
Technologia identyfikacji oznaczana symbolem RFID (od angielskich słów Radio Frequency Identifikation) określana jest w języku polskim jako "identyfikacja przy pomocy fal radiowych" lub "identyfikacja modulacją sygnału radiowego". Technologia ta pojawiła się w aplikacjach związanych ze śledzeniem produktów w latach 80. Te bezprzewodowe systemy pozwalają na zdalny odczyt danych z kart plastikowych, radiowych przywieszek czy tzw. "pastylek", z odległości nawet do kilku metrów. W rezultacie są one komplementarną do technologii kodów kreskowych metodą znakowania i odczytu. Systemy RFID są najefektywniejsze w środowisku przemysłowym oraz innych niesprzyjających warunkach pracy, a także wszędzie tam, gdzie odczyt kodu kreskowego nie jest możliwy ze względu na duże zapylenie, brak bezpośredniego dostępu do oznakowanego obiektu, czy też działanie agresywnych chemikaliów.
 
Technologia RFID sprawdziła się w wielu aplikacjach, związanych na przykład ze śledzeniem pojazdów, palet i pojemników, a nawet z identyfikacją zwierząt.
Każdy system RFID składa się z trzech podstawowych elementów: identyfikatorów radiowych (RF tags), czytników oraz oprogramowania sterującego i aplikacyjnego. Tag radiowy zbudowany jest z elektronicznego chipu z pamięcią oraz miniaturowej anteny, zamkniętej w szczelnej z tworzywa sztucznego lub metalowej obudowie. Po "oświetleniu" pastylki wiązką promieniowania elektromagnetycznego z czytnika, w antenie wzbudza się prąd indukcyjny, który zasila układ elektroniczny. Układ generuje swój unikalny kod, nadany przez producenta lub użytkownika i wysyła go do anteny odbiorczej w czytniku tagów. W ten sposób można identyfikować tagi radiowe i poprzez nie oznakowane obiekty, bez konieczności zapewnienia fizycznej bliskości obiektu i czytnika, jak to często ma miejsce w przypadku technologii kodów kreskowych. Unikalną zaletą technologii RFID jest możliwość wielokrotnego zapisu informacji w tagach radiowych typu read-write oraz duża pojemność pamięci - do kilku tysięcy bitów.
Tagi radiowe występują w różnych kształtach, charakteryzują się różną wielkością pamięci, odległościami odczytu, warunkami pracy. Tagi przywieszki radiowe, w zależności od potrzeb mogą służyć tylko do odczytu danych, albo do wielokrotnego zapisu informacji i odczytu. Informacje przenoszone przy pomocy identyfikatorów radiowych pozwalają (w zależności od potrzeb) na podstawową identyfikację lub też wysoce skomplikowane i złożone aplikacje kontrolowania przemieszczających się obiektów.
Identyfikatory dzielą się na dwie kategorie, ze względu na ich źródło zasilania: aktywne oraz pasywne. Do pracy aktywnych identyfikatorów konieczne są baterie, natomiast pasywne są zasilane przez zewnętrzne źródło energii. Dlatego odczyt pasywnych transponderów może odbywać się na stosunkowe krótkie odległości - maksymalnie 2 metry. Aktywne transpondery mogą przechowywać znacznie więcej informacji, a ich odczyt następuje z dużych odległości, nawet z obiektów przemieszczających się z dużą prędkością.
Czytnik tagów radiowych odczytuje lub zapisuje informacje z/do identyfikatorów na drodze radiowej według ustalonego protokołu transmisji danych. Każdy czytnik jest wyposażony w antenę, zazwyczaj o średnicy od kilkunastu do kilkudziesięciu centymetrów. Dostępne są anteny do wysokiej i niskiej częstotliwości fal radiowych. W trakcie odczytu pasywnych identyfikatorów, antena wzbudza układ elektroniczny przywieszki do komunikacji.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 2001/1.
 
Ostatnio zmieniany w poniedziałek, 10 wrzesień 2012 13:54
Zaloguj się by skomentować