Każdego dnia menedżerowie odpowiedzialni za proces zakupów i zarządzanie dostawcami stają przed ważnymi decyzjami, których podejmowanie utrudniają wzrastające w ostatnich latach ryzyko i niepewność. Erę turbulencji, którą rozpoczął wiek XXI, charakteryzuje silna dynamika zmian w otoczeniu łańcuchów dostaw, charakteryzujących się na ogół dużą gwałtownością oraz nierzadko znaczącym wpływem na wyniki firm. W warunkach rynkowej niestabilności, przedsiębiorstwa coraz częściej zainteresowane są budowaniem elastycznych łańcuchów dostaw (ang. flexible supply chain), które posiadają zdolność do skutecznego odpowiadania na trudne do przewidzenia zmiany w dostawach, popycie i produktach oraz na tak zwane zdarzenia biznesowe. Jednocześnie, firmy deklarują, że kluczem do tego sukcesu są szybko reagujący dostawcy.

Rozwój technologii informatycznych spowodował, że wymiana informacji pomiędzy partnerami w łańcuchu dostaw jest szybka i prosta, zatem możliwa stała się szybka reakcja na zmiany zachodzące na rynku przy utrzymaniu niższego poziomu zapasów i przy mniejszym ryzyku strat z tytułu produkcji niepożądanych przez rynek produktów.

Procesy tworzenia oraz rozwoju globalnych łańcuchów dostaw, szczególnie w okresie ostatnich dwóch dekad determinowało wiele czynników o złożonej naturze. Wśród podstawowych można wyróżnić takie, jak: dynamiczny rozwój zarówno produkcji jak i handlu w skali globalnej; wzrost konkurencji zarówno kosztowej, jak i jakościowej, będący konsekwencją postępującej deregulacji oraz liberalizacji handlu; wzrost znaczenia logistyki; wzrost produktywności zasobów oraz efektywności gospodarowania kosztami; postępująca w skali globalnej standaryzacja i normalizacja procesów techniczno-technologicznych oraz produktów, certyfikacja oraz ujednolicanie różnego typu procedur handlowych i transportowych; zjawisko skracania cyklu życia produktów.

Sięganie po rozwiązania logistyczne dla wspierania procesów zarządzania podmiotami – zarówno gospodarczymi, jak i ze sfery pozagospodarczej – staje się coraz bardziej powszechne, gdyż opinie o skuteczności rozwiązań opartych o zarządzanie logistyczne stają się powszechnie znane i udokumentowane. Niezależnie od tego, rozszerza się zakres stosowania logistyki. Próby aplikowania jej rozwiązań obserwujemy zarówno w sferze usług niematerialnych (jakkolwiek by to dziwnie nie brzmiało), jak też w obszarze podmiotów sektora publicznego. Można tu zadać pytanie o zakres stosowania logistyki – odpowiedź jest stosunkowo prosta – im więcej skutków (rezultatów działań) zależy od wsparcia logistycznego, tym większy jest zakres zarządzania logistycznego. Dlatego, jeżeli uznamy, że skuteczność funkcjonowania tych jednostek jest zależna w określonym zakresie od sprawności przepływów materiałowych, wówczas decyzja o nadaniu logistyce odpowiedniej rangi i wmontowaniu jej w strukturę organizacyjną organizacji staje się decyzją o charakterze strategicznym.