WIEDZA

Jakie są zasady ustanawiania Stref Czystego Transportu? Jak przebiega proces ich ewaluacji? Jakie rekomendacje przedstawia sektor biznesu działający w strefach niskiej emisji - na podstawie doświadczeń w różnych krajach, regionach i miastach? Co wyróżnia modelową Strefę Czystego Transportu np. w Antwerpii? Odpowiedzi na te bardzo aktualne pytania znajdziemy w wydanym właśnie przez PSPA i Unię Metropolii Polskich „Kompendium tworzenia Stref Czystego Transportu. Najlepsze praktyki”.

Długa lista wątpliwości i zagrożeń, towarzysząca pomysłowi wymiany nawet 30 mln lekkiej floty dostawczej w UE, spędza sen z powiek firmom logistycz- nym, choć większość z nich kibicuje elektromobilnej transformacji. Wąskie gardła widać zarówno w tempie, jak i skali planowanych zmian, wysokich kosztach pojazdów, tragicznie niskim tempie rozwoju infrastruktury do ładowania, braku rozwiązań przejściowych oraz społecznych i klimatycznych skutkach przepisów. Sprawę dodatkowo komplikują niedobory mikroprocesorów, których pojazdy elektryczne potrzebują dwa razy więcej niż ich spalinowe odpowiedniki, a także kwestia baterii, która realnie uzależnia transformację w Unii od dostaw z Chin, kontrolujących nawet 80% globalnego rynku akumulatorów litowo-jonowych.

ColliCare Logistics, norweska firma logistyczna, która w styczniu 2022 roku otworzyła swój oddział w Gdyni, informuje o znaczącej redukcji emisji CO² do atmosfery. Firma w całym swoim systemie transportowym zmniejszyła całkowitą emisję o 29% w stosunku do roku 2017.

Rozmowa z Arkadiuszem Chęcińskim, prezydentem Sosnowca, członkiem Zarządu Związku Miast Polskich oraz Ruchu Samorządowego TAK! Dla Polski

Transformacja branży motoryzacyjnej ku elektromobilności dokonuje się na naszych oczach. Dostępne są pierwsze analizy, w których opisano, jak ten proces będzie przebiegać w perspektywie 2030 roku.

Tym razem dużo piszemy o zrównoważonym rozwoju, paliwach alternatywnych, strefach czystego transportu, a także o digitalizacji listów przewozowych oraz liczeniu emisji CO2. W numerze m.in. W jaki sposób wspiera się w Polsce technologie zeroemisyjne? Czy mamy szansę na „zieloną rewolucję” w ostatniej mili i co może się nie udać? Czy Nowa Mobilność ma szansę stać się realną alternatywą dla transportu indywidualnego? Jak innowacje technologiczne zmieniają ostatnią milę? Jakie są doświadczenia z europejskich stref czystego transportu? W jaki sposób sztuczna inteligencja zwiększa efektywność transportu kolejowego? Jak liczyć emisję CO2 w logistyce? I czy elektromobilność ma polskie korzenie?

W okresie maj-lipiec instalacja fotowoltaiczna o mocy zainstalowanej 50 kWp, była w stanie pokryć w 100% zapotrzebowanie energetyczne czterech samochodów elektrycznych realizujących dostawy cateringowe. W tym czasie pojazdy pokonały dystans ponad 24,5 tys. km, zużywając przy tym 2 876 kWh energii elektrycznej.

Analizując trendy w rozwoju transportu, a także mając na uwadze założenia dokumentów programowych wydawanych przez Komisję Europejską, wydaje się, że odpowiedź na pytanie zadane w tytule artykułu nie może być inne jak: TAK – elektryczność jest przyszłością transportu. Dotyczy to zarówno transportu indywidualnego, zbiorowego, jak i towarowego. Niewątpliwie pojazdy elektryczne mają zalety i wady. Są ich zagorzali zwolennicy oraz osoby, których nic nie jest w stanie przekonać. Producenci zaczęli prześcigać się w projektowaniu zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych ich elementów. Można poniekąd powiedzieć, że zaczął się „wyścig zbrojeń elektrycznych” w transporcie.