W artykule przedstawiono model procesowy szacowania ryzyka w poszczególnych procesach realizacji badań statków powietrznych. Prawidłowe wykonanie badań rzutuje na zachowanie zasad bezpieczeństwa podczas eksploatacji SP oraz optymalizację czasu, metod, zasobów ludzkich i infrastruktury. Wykorzystanie takiego modelu zapewnia skuteczną i efektywną realizację badań, ogranicza liczbę błędów i zapobiega wystąpieniu zagrożeń poprzez wdrożenie zaplanowanych działań.

Obraz radarowy jest źródłem wielu informacji przydatnych do prowadzenia nawigacji. W strefie przybrzeżnej informacje pozyskane z obrazu radarowego wykorzystuje się do wyznaczania pozycji, manewrowania w rejonach rozgraniczenia ruchu, na podejściach do portów itp. Na otwartym akwenie radar jest niezbędny podczas planowania manewrów zapobiegawczych oraz do prowadzenia obserwacji w celu wczesnego wykrycia niebezpieczeństw. Artykuł przedstawia problemy związane z dopasowaniem obrazu radarowego do mapy morskiej. W końcowym etapie tego zadania wykorzystuje się geodezyjne metody wyrównania w celu precyzyjnego zgrania obu obrazów. Takie dopasowanie umożliwia wyznaczenie pozycji jednostki metodą porównawczą.

W pracy przedstawiono podstawy badania maksymalizacji odporności na zużywanie tribologiczne układów ciał stałych. Przedstawiono wnioski z badań próbek metali w warunkach maksymalnej odporności na zużywanie tribologiczne. Przeprowadzony eksperyment wykazał istotny wpływ struktury materiału elementów układu ciernego na wartość pracy właściwej zużycia w funkcji temperatury dla tego układu. Stwierdzono, że najbardziej korzystne było skojarzenie materiału miękkiego o strukturze sferoidytycznej z materiałem twardym perlityczno-ferrytycznym (również o strukturze drobnoziarnistej). Badania odporności na zużywania tribologiczne wykazały, że nawet niewielka zmiana struktury materiału jednego z elementów pary trącej powoduje zmianę odporności na zużycie układu.

Zadania te często realizowane są w trudnodostępnym terenie i wymagają użycia osprzętów roboczych o znacznych udźwigach. Determinuje to konieczność wyposażenia robotów w zawieszenie o specjalnej konstrukcji dostosowanej do realizowanej przez nie funkcji. W referacie przedstawiono układ hydropneumatycznego zawieszenia Robota Wsparcia Inżynieryjnego (RWI) oraz jego model wraz z wynikami badań symulacyjnych.

W artykule zaprezentowano opis sposobu jakościowej oceny procesu odnawiania naprawialnego obiektu technicznego w systemie obsługiwania, ze sztuczną siecią neuronową. Podstawą proponowanej oceny systemu obsługiwania są wyznaczone przestrzenie cech użytkowania obiektu technicznego nowego oraz po wykonanej odnowie w systemie obsługiwania. W tym celu zdefiniowano nominalną (wzorcową) przestrzeń cech użytkowania obiektu technicznego oraz przestrzeń bieżących cech użytkowania obiektu technicznego. W analizie jest poddany ocenie poziom cech użytkowania obiektu po wykonanej odnowie w stosunku do poziomu cech użytkowania obiektu nowego jako wzorca. Wynikłe stąd różnice metryk odległości między tymi przestrzeniami wskazują bezpośrednio na błędy w procesie organizacji systemu obsługiwania obiektu technicznego.