Jednym z istotnych czynników nieustannie kontrolowanych przez kierowcę pojazdu podczas jazdy jest zachowanie pojazdu poprzedzającego. Osoba kierująca pojazdem, obserwując pojazd jadący bezpośrednio przed nim, stara się dostosować prędkość ruchu do prędkości ruchu poprzednika oraz zachować do niego bezpieczną odległość. Odległość ta, zapewnia kierującemu zatrzymanie pojazdu bez powodowania kolizji. W pracy porównywano wyniki pomiarów eksperymentalnych z wynikami modelowania ruchu pojazdu poruszającego się za innym pojazdem w ruchu drogowym. Do porównania wybrano kilka powszechnie stosowanych modeli typu bezpiecznej odległości.

LS-DYNA. Obiektem badań był model MES samochodu osobowego geo metro przygotowany przez „National Crash Analysis Center”. Istniejący model pojazdu przystosowano do testów symulacyjnych polegających na czołowym uderzeniu samochodu w płaską nieodkształcalną ścianę.

W artykule zamieszczono opis przyjętej metodyki badań oraz wybrane wyniki analiz symulacyjnych zachowania dynamicznego wózka nowej generacji dla tramwaju typu 805N. Omówiono przyjętą metodykę i przedstawiono wyniki obliczeń weryfikujących odpowiedzi dynamiczne wózka dla różnych wariantów toru i parametrów jego zużycia. W obliczeniach uwzględniono uproszczone analizy dynamiczne na podstawie wytycznych karty UIC 518, a także normy EN 14363:2005. Obliczenia przeprowadzono metodą symulacji komputerowej opartą o analizę dynamiki układów wielomasowych. W obliczeniach wykorzystano program SIMPACK, który jest pakietem oprogramowania inżynierskiego, przeznaczonego do modelowania i badań numerycznych układów mechanicznych z elementami podatnymi i tłumiącymi.

Problem modelowania (przewidywania) liczby wypadków drogowych na poszczególnych odcinkach dróg (sekcjach) pojawił się w rozważaniach naukowców około 30 lat temu. Przez ponad ćwierć wieku do przewidywania liczby wypadków drogowych w zależności od czynników ruchu drogowego stosowano bardzo różne modele oraz sposoby estymacji. W pracy opisano procedurę modelowania wypadków drogowych z zastosowaniem rozkładu ujemnego dwumianowego wraz z analizą wariancji. Analiza ta wykazała skuteczność modelu w wyjaśnianiu (opisywaniu) zmienności systematycznej (ponad 60%).

Artykuł zatytułowany "Wpływ naprężeń własnych na geometryczne inperfekcje wału korbowego w trakcie procesu obróbki mechanicznej" podzielony został na dwie części: część pierwsza (teoretyczna) przedstawia podstawy numerycznej symulacji procesu obróbki mechanicznej druga natomiast przedstawia wynika numerycznej symulacji. Proces toczenia został zasymulowany w programie MSC MARC z wykorzystaniem modułu Machining. Przedstawiono w nim między innymi wpływ niesymetrycznego usuwania wierzchniej warstwy materiału. Dane wejściowe dla procesu numerycznej symulacji zostały otrzymane z pomiarów dokonanych na gotowym elemencie.