EKSPERT RADZI

W Bizancjum, logothete wojska (logothetes tou stratiotikou) zarządzał finansami i zaopatrzeniem armii. Pierwotnie obowiązki te wypełniał prefekt pretorianów, ale ta ich część, dotycząca wojska, została oddzielona i zawarta w odrębnym zakresie logothesion. Pierwszym logothetes tou stratiotikou był Julian, mianowany w 680 roku. Urząd ten zaniknął po 1088 roku. Dokładny zakres obowiązków logothete wojska nie był ściśle określony. Wskazuje się, że nadzorował on opodatkowanie (nakładanie podatków lub zwalnianie z ich płacenia) rodzin żołnierzy. Znane jest również to, że do XI w. wypełniał pewne funkcje prawne. Twierdzi się również, że nadzorował główne dziedziny funkcjonowania wojska, takie jak: zaciąg oddziałów, budowę fortyfikacji, wydatkowanie środków finansowych przeznaczonych na armię. Podwładnymi logothetes tou stratiotikou byli między innymi: zwierzchnik niższych rangą urzędników departamentu, kontroler finansowy jednostek obrony regionalnej oraz wojsk operacyjnych, urzędnicy odpowiedzialni za rozdział środków finansowych na poszczególne oddziały.

Spadek koniunktury i związana z tym większa niepewność działania oraz relatywnie niski stopień wykorzystania mocy produkcyjnych powodują, że przedsiębiorcy powstrzymują się od decyzji inwestycyjnych, a tym samym również w mniejszym stopniu aplikują o środki unijne na inwestycje. W Polsce problem ten przede wszystkim jest zauważalny w odniesieniu do sektora prywatnego. Jak wynika z rysunku 1, w Polsce od II kwartału 2009 roku w sektorze prywatnym utrzymuje się ujemna dynamika nakładów inwestycyjnych.

Przejazd pociągiem między niektórymi z największych miast w Polsce trwa dłużej niż przed II wojną światową. Nikogo nie trzeba przekonywać, że polskie drogi, sieć kolejowa, czy terminale lotnicze wciąż wymagają ogromnych nakładów inwestycyjnych. O tym jednak, które obszary infrastruktury transportowej w Polsce wymagają najpilniejszych zmian odpowiada najnowszy raport z badań PBS DGA przeprowadzony na zlecenie On Board Public Relations.

Raport przygotowany przez On Board PR Ecco Network na podstawie badania opinii publicznej przeprowadzonego przez PBS DGA na losowo dobranej, reprezentatywnej próbie dorosłych mieszkańców Polski.

Standardy GS1 bezpieczne i wydajne w handlu
Firmy branży TSL (transport, spedycja, logistyka) wdrażając rozwiązania usprawniające w zakresie automatycznej (ADC) i Elektronicznej Wymianie Danych (EDI), tworzyły najczęściej własne, czyli tak zwane indywidualne / prywatne rozwiązania w tym zakresie. Wynikało to głównie z niedostatecznej znajomości globalnych standardów i rozwiązań w zakresie ADC i EDI oraz efektów z ich stosowania.

Porty morskie w Europie przez wieki ewaluowały, dostosowując swój sposób funkcjonowania do warunków zewnętrznych i wewnętrznych. Zmiany ustrojowe, wielkie odkrycia geograficzne, wojny, ekspansja kolonialna państw europejskich, rozwój gospodarczy, kryzysy społeczne, rozwój techniczny i technologiczny czy rewolucja przemysłowa to tylko przykładowe czynniki zewnętrzne oddziałujące na funkcjonowanie portów. Stymulowały ich rozwój lub degradację, wpływały poprzez regulacje prawne na ich funkcjonowanie i organizację. Z drugiej strony, porty same kreowały i kreują swoją organizację oraz zakres realizacji poszczególnych funkcji przedmiotowych i przestrzennych, wpływając na kształt ustawodawstwa, miejsce i ich rolę w systemie transportowym i gospodarczym państwa, regionu czy miasta.

Kody kreskowe stały się nieodłączną częścią wymiany handlowej i jednym z najważniejszym elementów logistycznego łańcucha dostaw. Stosowane etykiety na opakowaniach transportowych oraz paletowych jednostkach ładunkowych powinny zapewniać pełną identyfikację przesyłki oraz usprawniać pracę we wszystkich ogniwach dostaw. Etykieta będąca integralną częścią opakowania lub jednostki ładunkowej, poza narażeniami klimatycznymi, ulega podczas transportu narażeniom mechanicznym, które powodują zmiany w jakości nadruków kodów kreskowych. Wystąpić mogą zmiany optyczne kodu kreskowego (zmiany kontrastu kresek, pojawienie się przerw w ciągłości kresek, zmniejszenie ostrości krawędzi) oraz zmiany wymiarowe kodu (pomniejszenie kresek). Wielkość tych zmian zależy przede wszystkim od stanu technicznego pojazdu, stanu nawierzchni dróg, prędkości jazdy oraz sposobu zabezpieczenia ładunków w naczepie samochodowej lub platformie kolejowej. Powyższe może prowadzić do utraty podstawowych funkcji informacyjnych etykiet.