Koncepcje logistyki miejskiej nie są niczym nowym. Pierwsze próby optymalizacji miejskiego transportu towarowego i osobowego pojawiły się już na początku lat 80-tych ubiegłego stulecia. Nie przyniosły jednak zamierzonych efektów. Nasilające się problemy komunikacyjne aglomeracji miejskich stworzyły konieczność poszukiwania nowych rozwiązań.
Projekt SULPiTER (Sustainable Urban Logistic PlannIng To Enhance Regional freight transport - planowanie zrównoważonej logistyki miejskiej dla wzmocnienia regionalnego transportu towarów) – został zatwierdzony w trakcie pierwszego naboru w ramach europejskiego programu “Interreg Europa Środkowa 2014-2020”. Jego celem jest poprawa zrozumienia zagadnień dotyczących transportu towarowego na obszarach zaludnionych z punktu widzenia energii oraz środowiska przez decyzyjne osoby i instytucje. Dzięki temu administracja publiczna może opracowywać plany działań na rzecz regionalnego transportu towarowego oraz adaptować je miejscowo do lokalnych warunków.
Modelowanie ruchu w sieciach transportowych w obszarach miejskich jest szczególnie złożone. Taki obszar jest bowiem miejscem silnego oddziaływania różnych czynników społeczno-gospodarczych, technicznych, organizacyjnych i ekonomicznych. Wpływa to na funkcjonowanie poszczególnych podsystemów transportowych, które z jednej strony charakteryzują się odrębnymi cechami, a z drugiej - są od siebie zależne.
W 2016 roku odnotowano w Polsce 33 664 wypadków drogowych, a na kolei w 2015 roku było ich 638 - wynika z danych Komendy Głównej Policji oraz Urzędu Transportu Kolejowego. Dane te pokazują, że powinniśmy inwestować w obszary, które wpływają na poprawę bezpieczeństwa. Oprócz czynnika ludzkiego, poprawy infrastruktury czy systemu szkolenia, duży wpływ ma również technologia. Jak więc można ją wykorzystać, aby było bezpieczniej?
Celem tego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o perspektywy logistyki miasta, o to, czy cel tej logistyki, realizowany współcześnie oraz sposoby jego osiągania, powinny zostać zmienione (lub dostosowane) do warunków, w jakich będą funkcjonowały globalne miasta przyszłości. Trzeba to pytanie powiązać z pytaniem o miejsce miast w przyszłym rozwoju i funkcjonowaniu ludzkości. Oba te problemy mają donośne znaczenie nie tylko dla badaczy, ale dla wszystkich, którzy próbują nakreślić swoje plany na najbliższe dziesięciolecia, decydując o tym, w jaki sposób będą żyli, na jaki poziom jakości życia wyrażą zgodę.
Współczesne miasta borykają się z szeregiem problemów wynikających z ich rozrostu, starzenia się infrastruktury, migracji ludności i wielu innych przyczyn. Obecnie już około 50% ludności świata mieszka w miastach, zaś według danych statystycznych do 2030 roku udział ten zwiększy się do 60%, a do 2050 do 70%. Przy takich tendencjach należy się liczyć raczej z narastaniem problemów związanych z przeludnieniem terenów zurbanizowanych niż z ich zmniejszaniem.
Premiera z 2016 w klasie MIDI - nowy Solaris Urbino 10,5 - został zakupiony przez dwóch europejskich przewoźników. Pierwszym z nich jest austriacka firma Postbus, która zdecydowała się na trzy sztuki nowego Urbino o długości dziesięciu i pół metra. Z kolei wielkopolskie Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych „Komorniki” Sp. z o.o. w styczniu podpisało z Solarisem umowę na dostawę dwóch nowych Urbino 10,5, a także sześciu nowych Urbino 12.
Inteligentne miasta przyciągają nowych inwestorów i ciekawych świata turystów. Stają się bardziej atrakcyjne do organizacji wydarzeń kulturalnych i biznesowych. Poprawiają również komfort życia mieszkańców. Za terminem „inteligentne” kryje się nie tylko nowoczesna technologia, ale i cały mechanizm społeczny - przyjazny i otwarty urząd, nowe ciekawe miejsca pracy oraz udogodnienia z których na co dzień mogą korzystać obywatele. Ważne, aby już teraz zastanowić się jak będą wyglądać polskie miasta w niedalekiej przyszłości.