Upstream - obszar niewykorzystanych możliwości
Producenci dóbr konsumpcyjnych i przemysłowych we współpracy ze swoimi kontrahentami wykorzystują najczęściej zróżnicowane, samodzielnie zdefiniowane i utworzone procesy, procedury i rozwiązania techniczne, mające wspierać obsługę zakupów oraz sprzedaży. Wykorzystują w tym celu różne metody wymiany informacji (na przykład e-mail, sieci typu extranet, EDI, różne oznaczenia identyfikacyjne, nośniki tych oznaczeń itp.), a także rozwiązania własne, ustalone osobno z każdym z kontrahentów (zazwyczaj specyficzne dla posiadanych systemów informatycznych). W ogólnym obrazie sceny biznesowej współpracy przedsiębiorstw oraz w skali każdego z nich, sytuację można opisać następująco:

Jedną z istotniejszych kategorii uwzględnianych przy ocenie procesów logistycznych jest wartość dodana. Znane z literatury przedmiotu koncepcje wartości dodanej wyjaśniają jej istotę, jak również stanowią podstawę do dyskusji merytorycznych. Z uwagi na fakt wielowymiarowości, wieloaspektowości oraz braku konkretnych mierników, teorie te są mało przydatne menedżerom w procesie planowania, podejmowania decyzji i innych procedurach zarządzania procesami logistycznymi. Charakterystyka morfologii oraz identyfikacja struktury kategorii procesu logistycznego stanowi niezbędny etap ich wdrażania oraz determinuje w znacznym stopniu ostateczne efekty realizacji, którym jest wytworzenie oraz zrealizowanie wartości dodanej dla uczestników rynku.

Kategoria logistyka została zdefiniowana przez Instytut Logistyki w 1998 roku jako zarządzanie strategiczne łańcuchem dostaw, który zawiera zapotrzebowanie, produkcję, dystrybucję i zagospodarowanie odpadów, łącznie z towarzyszącą tej działalności: transportem, magazynowaniem i technologią informatyczną. W tym samym okresie nastąpił przełom w rozwoju metod zarządzania logistycznego. Pojawiły się jego następujące metody: