Zaloguj się

Możliwości rozwojowe oraz rola terminala LNG w Świnoujściu na rynku gazowym Bałtyku oraz Europy północnej i wschodniej

Polecamy! Możliwości rozwojowe oraz rola terminala LNG w Świnoujściu na rynku gazowym Bałtyku oraz Europy północnej i wschodniej

Wstęp
Terminal LNG w Świnoujściu jest największą inwestycją portową ostatnich dziesięcioleci. Co więcej, jest to inwestycja wprowadzająca nowy ładunek oraz związaną z nim technologię do krajowego sektora portowego. Pomimo tego, że główną przesłanką decydującą o realizacji inwestycji były względy geopolityczne i strategiczne (zapewnienie dywersyfikacji źródeł surowców energetycznych dla Polski) istotnym wyzwaniem jest określenie możliwości rynkowego wykorzystania terminala w Świnoujściu.

Dotyczy to zarówno roli jaką terminal będzie spełniał w tym rejonie Europy, zarówno z punktu widzenia technicznego, jak i handlowego. Bez wątpienia, jako główny obszar wykorzystania obiektu wskazać można dostawy gazu sieciowego na krajowy rynek (import), jednakże w ostatnim czasie pojawia się coraz więcej alternatywnych możliwości zatrudnienia dla terminalu.

Projekt - Terminal LNG Świnoujście
W sierpniu 2008 roku Rząd Polski podjął uchwałę, w której budowa terminalu LNG uznana została za inwestycję strategiczną dla interesu naszego kraju. Przesłanką takiej decyzji był plan dywersyfikacji źródeł i dróg dostaw gazu ziemnego oraz zagwarantowania bezpieczeństwa energetycznego Polski. Po wstępnych analizach lokalizacyjnych, jako optymalne miejsce realizacji projektu wybrano Świnoujście. Prace nad projektem technicznym terminalu zakończono w 2009 roku, a rok później podpisana została umowa z wykonawcą projektu. Zakończenie budowy terminala planowane jest na 30 czerwca 2014 roku. Terminal LNG w Świnoujściu pozwoli na odbiór 5 mld m sześc. gazu ziemnego rocznie.

Jednocześnie istnieć będzie możliwość zwiększenia zdolności operacyjnej do 7,5 mld m sześc., bez konieczności powiększania terenu, na którym jest on zlokalizowany.
Podstawowymi planowanymi elementami funkcjonalnymi terminala są:

  • Pirs wyposażony w stanowisko rozładunkowe oraz instalacje bezpieczeństwa (głębokość akwenów portowych wynosząca 14,5 metra),
  • Dwa zbiorniki na LNG o pojemności 160 tys. metrów sześciennych każdy,
  • Stacja regazyfikacji LNG.

Infrastruktura portowa umożliwi obsługę statków zbiornikowych LNG o wielkości od 90 do 200 tys. m sześc. pojemności i zanurzeniu do 12,5 metra.
Można więc przyjąć dla dalszych celów analitycznych, że poziom podaży rynkowej odnoszącej się do usług przeładunku, magazynowania i regazyfikacji wynosi 5 mld m sześc. rocznie. Warto również podkreślić, że terminal LNG w Świnoujściu jest pierwszym, dużym terminalem gazowym budowanym na Morzu Bałtyckim, co jest szczególnie istotne w odniesieniu do jego późniejszej strategicznej pozycji na bałtyckim rynku gazowym. (...)

Ostatnio zmieniany w środa, 14 sierpień 2013 11:50
Zaloguj się by skomentować