WIEDZA: transport i spedycja

Współcześnie, szeroko rozwinięty handel elektroniczny i systemy sprzedażowe umożliwiają klientom zamawianie oraz zakup produktów, dóbr i usług z wykorzystaniem m.in. telefonów komórkowych czy komputerów przenośnych za pośrednictwem Internetu. To powoduje, że proces ten jest znacząco skracany, a rezultatem tego klienci oczekują równie sprawnej i szybkiej dostawy zakupionego dobra. Niesie to ze sobą konieczność utrzymywania wysokiej efektywności całych łańcuchów dostaw i systemów dystrybucji. W każdym z takich systemów i łańcuchów obiekty logistyczne odgrywają bardzo istotną rolę, gdyż pełnią funkcję spajających je ogniw, determinując tym samym ich efektywność i wydajność. Dla większości ze wspomnianych obiektów podstawową funkcją i zadaniem związanym z obsługą klientów jest realizacja procesu kompletacji, czyli konstruowania niejednorodnych jednostek ładunkowych z dostępnego w obiekcie asortymentu, na podstawie informacji o zapotrzebowaniu klientów. W przypadku procesu kompletacji, jej najbardziej czasochłonnym etapem jest przemieszczanie się pracowników kompletujących pomiędzy miejscami pobrań artykułów. Czynności te mogą przekraczać nawet 55% całego czasu poświęcanego na tego typu procesy. Wobec tego w celu poprawy wydajności i zwiększenia efektywności kompletacji w punktowych elementach łańcuchów dostaw i systemów dystrybucji dąży się do skrócenia czasu przemieszczania pracowników w strefie kompletacji. To z kolei jest ściśle związane ze skróceniem długości dróg pokonywanych w tej strefie. Poszukuje się zatem takich metod generowania tras kompletacyjnych, dla których możliwe będzie zminimalizowanie ich długości lub co najmniej znaczne ich ograniczenie.