Konieczność unowocześniania rolnictwa w Polsce jest uwarunkowana nie tylko faktem przystąpienia do Unii Europejskiej, ale również chęcią i potrzebą konkurowania ceną i jakością polskich produktów, na rynkach krajowych i zagranicznych, aby produkcja żywności w Polsce była bardziej efektywna. Małe gospodarstwa wiejskie nie są w stanie korzystać w pełni z nowoczesnych środków mechanizacyjnych.

Przemysł spożywczy Unii Europejskiej jest jednym z najważniejszych i najbardziej dynamicznych sektorów przemysłowych. Ten unijny sektor jest silnym eksporterem produkującym znaczące ilości wyrobów w ramach konkurencyjnych rynków krajowych i międzynarodowych. Składa się na niego około 310 000 firm, w których pracują ponad 4 miliony ludzi, osiągając roczne przychody wynoszące ponad 900 miliardów euro.

Inwestorzy lokujący swoje środki pieniężne w różne aktywa w Polsce, zapewne z rozrzewnieniem wspominają ten okres w gospodarce, kiedy indeks giełdowy WIG osiągnął swoją najwyższą historyczną wartość wynoszącą 67 568,51 pkt. (w dniu 6 lipca 2007r.. (Warto nadmienić, iż Warszawski Indeks Giełdowy jest najdłużej notowanym indeksem na polskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Inaczej ma się rzecz w 2012r., ponieważ w lutym tegoż roku stopa bezrobocia wyniosła 13,5% a prognozy Komisji Europejskiej dotyczące wzrostu gospodarczego w Polsce zakładają wartość 2,5% a zatem są umiarkowane.

Działalność producentów rolnych polegająca na sprzedaży małych ilości żywności nieprzetworzonej konsumentowi finalnemu na targowiskach, terenie własnych gospodarstw rolnych, jak również lokalnym sklepom i zakładom gastronomicznym staje się coraz bardziej popularna. Związane jest to z rozszerzaniem się rynku konsumentów zainteresowanych nabywaniem świeżych i pochodzących z konkretnego gospodarstwa rolnego środków spożywczych, szczególnie ekologicznych. Okazuje się, że takie rozwiązanie jest często także korzystne pod względem finansowym zarówno dla rolnika, jak i kupującego. Ten pierwszy otrzyma wyższą ceną niż sprzedając do przedsiębiorstwa przetwórczego, a konsument płaci mniej, ponieważ omija marże nakładana przez handlowców.

W każdej działalności gospodarczej należy zwracać szczególną uwagę na koszty produkcji i jeśli jest to możliwe redukować je. Jednymi ze składników majątku trwałego, który w gospodarstwach rolnych generuje koszty bezpośrednie są koszty eksploatacji maszyn, w tym koszty eksploatacji środków transportowych. Środki transportowe wykorzystywane są w gospodarstwach głównie przy zaopatrzeniu w środki produkcyjne, procesach sprzedaży płodów rolnych, magazynowania i w poszczególny cyklach produkcji zarówno roślinnej jak i zwierzęcej. W gospodarstwach rolnych zwłaszcza o powierzchni kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu ha UR wykorzystanie roczne środków transportowych jest niskie. Wykorzystanie środków transportowych podobnie jak i innych maszyn na niskim poziomie wpływa na duże obciążenie gospodarstw jednostkowymi kosztami ich eksploatacji, co może wpływać na opłacalność produkcji. Dlatego też prowadzenie badań i analizy kosztów eksploatacji środków transportowych pozwala na rzeczywiste poznanie obciążenia gospodarstw tą grupą kosztów, gdyż rolnicy, którzy nie prowadzą księgowości, często w swoich kalkulacjach pomijają koszty stałe skupiając się tylko i wyłącznie na kosztach zmiennych.