Głównym celem artykułu jest przedstawienie wybranych aktów prawnych przyjętych na poziomie krajowym w latach 2000-2010, tworzących podstawy prawne funkcjonowania żeglugi śródlądowej w Polsce.

W artykule skupiono się na problematyce szacowania kosztu w całym cyklu życia produktu. Na podstawie informacji dostępnych w krajowej i zagranicznej literaturze scharakteryzowano istniejące modele kosztu cyklu życia oraz wskazano obszary ich zastosowania. Zaproponowano klika kryteriów klasyfikacji tych modeli oraz wykazano istotność przeprowadzania analizy i oceny nakładów metodą szacowania kosztu cyklu życia.

W referacie wskazano na kluczowe obszary ryzyka w procesie projektowania i zarządzania relacjami kooperacyjnymi pomiędzy operatorami TSL i firmami transportowymi. Zwrócono także uwagę na to, że w procesie zarządzania związkiem partnerskim, opartym w obszarze transportu głównie na outsourcingu, często występują szczególnie krytyczne fazy, które - gdy są realizowane niewłaściwie - narażają kooperantów na niewspółmierne ryzyko i stanowią zagrożenie nie tylko dla powodzenia partnerstwa, ale również dla możliwości funkcjonowania firmy w ogóle. Inna teza postawiona w referacie sprowadza się do twierdzenia, że ocena ryzyka przedsięwzięcia dotyczącego kooperacji w obszarze transportu pomiędzy przedsiębiorstwami musi być uwzględnianie na etapie konstruowania umowy, na której opierają się relacje partnerskie.

Praca dotyczy problemów związanych z przygotowaniem oferty przewozowej w publicznym transporcie pasażerskim. Przedstawiono główne elementy mające wpływ na kształtowanie ofert przewozowych oraz ukazano wymagania oferentów i konsumentów w tym zakresie. Zawarto wybrane wyniki badań prezentowane wcześniej w pracach naukowych innych autorów zajmujących się tą tematyką publicznych przewozów pasażerskich i jakości w przewozach.

Współczesne siłownie okrętowe nasycone są elektronicznymi urządzeniami, które mają wspomagać operatora w podejmowaniu decyzji eksploatacyjnych. śeby mogły spełniać swoją rolę powinny wypracowywać trafne i wiarygodne diagnozy. Zależy to od stopnia przystosowania do kontrolowanego obiektu, trafnego rozmieszczenia punktów pomiarów, odpowiedniej dokładności i niezawodności przyrządów pomiarowych oraz rzetelnej wiedzy eksperckiej , żeby odpowiednio zaprogramować systemy opracowujące dane. Jeżeli zastosowane systemy są w stanie wyeliminować część błędów popełnianych przez człowieka i mogą wypracować informacje wspomagające operatora w podjęciu trafnych decyzji eksploatacyjnych to przyczynią się tym samym do podniesienia bezpieczeństwa żeglugi.