W artykule wskazano parametry charakteryzujące proces użytkowania i proces obsługi autobusu szynowego. Zdefiniowano wskaźniki, które umożliwiają pomiar efektywności tego typu obiektów technicznych oraz pomagają w ich doborze i funkcjonowaniu. Następnie za pomocą wybranych wskaźników eksploatacyjno-ekonomicznych zbadano efektywność eksploatacji autobusu szynowego.

Transport, pełniąc z jednej strony „służebną rolę” w stosunku do pozostałych dziedzin gospodarki (rozpatrywanej zarówno na szczeblu krajowym, jak i regionalnym), z drugiej stanowiąc fundament wszelkich jej funkcji, powinien służyć przemieszczaniu osób i ładunków zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Równowaga ta powinna być rozpatrywana w społecznej, ekologicznej, gospodarczej, przestrzennej oraz funkcjonalnej płaszczyźnie. System transportowy danego regionu ma na celu zaspokojenie, zgłaszanego przez jego mieszkańców oraz użytkowników, zapotrzebowania na usługi transportowe. Charakter potrzeb przewozowych społeczności danego regionu jest zróżnicowany, determinowany bowiem jest specyfiką danego układu i jego otoczenia, a także społecznymi i gospodarczymi uwarunkowaniami zachodzących w nim procesów. „Sprawny system transportu wpływa na wzrost aktywizacji gospodarczej i większą mobilność społeczeństwa, jest jednym z czynników stymulujących rozwój gospodarczy”1. Właściwie zaprojektowany i zorganizowany system transportowy danego regionu, z odpowiednią infrastrukturą transportową oraz odpowiednią siecią powiązań poziomych i pionowych, może przyczynić się do wzrostu konkurencyjności danego regionu, zarówno w skali mikro-, jak i makroekonomicznej.

The present Czech ruling coalition within the election campaign promised „programme of budget responsibility“ that has been fulfilled mostly by cuts of public expenses, public investment included, with the excessive emphasis on awareness of heavy indebtedness of the Greece economy and its consequences.

Sytuację w transporcie drogowym w Polsce po okresie transformacji ustrojowej cechowała permanentna niestabilność krajowej legislacji, w tym wprowadzanie i liczne nowelizacje kluczowych aktów prawnych, naturalne i wymuszone bariery infrastrukturalne, wynikające z niskiego poziomu stanu wyjściowego oraz niskiego tempa rozwoju liniowej i punktowej infrastruktury transportowej, zmiany struktury własnościowej firm transportu drogowego, będące rezultatem upadku lub restrukturyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz okresy lawinowego powstania przedsiębiorstw prywatnych, objętych koncesjonowaniem pojazdów, a następnie licencjonowaniem przedsiębiorstw. Na te uwarunkowania nałożyły się z jednej strony procesy powstania i rozwoju instrumentów finansowania inwestycji w środki transportu oraz rozwój rynku ubezpieczeń OCP w Polsce, a z drugiej strony rosnący fiskalizm wobec transportu drogowego.

W dobie wciąż wzrastającej motoryzacji indywidualnej należy podejmować zdecydowane działania mające na celu ograniczenie wykorzystania samochodów osobowych i zachęcenie do korzystania z transportu publicznego. Korzystanie z alternatywnych form przemieszczania się umożliwia ograniczenie kongestii w miastach, co obecnie stanowi największy problem, przyczynie się również do zwiększenia bezpieczeństwa, ograniczenia hałasu i zanieczyszczenia środowiska. Lecz by zachęcić mieszkańców miast do korzystania z komunikacji miejskiej należy w pierwszej kolejności poprawić jakość usług tej formy transportu, umożliwić do nich dostęp oraz zwiększyć częstotliwość. Wszelkie dodatkowe działania, które służą poprawie funkcjonowania i wizerunku komunikacji miejskiej niosą za sobą dodatkowe koszty, które należy ponieść, aby te usprawnienia wprowadzić. Spośród form finansowania komunikacji miejskiej można wyróżnić, te, które służą pokrywaniu kosztów bieżącej działalności i realizacji zadań w zakresie przewozów o charakterze użyteczności publicznej jak również takie, gdzie przy wykorzystaniu funduszy własnych i obcych istnieje możliwość usprawniania i podnoszenia jakości infrastruktury i suprastruktury komunikacji miejskiej. Ograniczoność środków własnych wymusza konieczność szukania dostępu do środków zewnętrznych. Środki te mogą pochodzić ze źródeł publicznych lub komercyjnych.