Zaloguj się

AKTUALNOŚCI BRANŻOWE

Portowe intermodalne centra dystrybucyjno-logistyczne - rozwój i kierunki ewolucji

Porty morskie jako ośrodki lokalizacji centrów logistycznych
Porty morskie, z racji swych funkcji gospodarczych i charakteru działalności oraz atrakcyjnego usytuowania, zawsze były dogodnym miejscem dla lokalizacji magazynów i składów (w tym wolnocłowych, domów składowych i magazynów celnych, stref wolnocłowych i tranzytowych, a także centrów dystrybucyjnych). Na ich terenie lub w bliskim sąsiedztwie tworzono również w minionych kilku dekadach klastry - głównie o profilu zbliżonym do funkcjonujących tam przemysłów morskich. W ostatnich latach, dzięki między innymi rozwojowi klastrów, stały się one również atrakcyjnymi ośrodkami lokalizacji centrów dystrybucyjno-logistycznych, centrów logistycznych (CL) i distriparków. Spełniały one bowiem większość z kryteriów leżących u podstaw lokalizacji tego typu obiektów, niezbędnych do rozwoju transportu intermodalnego oraz logistycznych koncepcji zarządzania łańcuchami dostaw w skali globalnej. Globalizacja uruchomiła ponadto samoistny mechanizm rosnącego zapotrzebowania na centra logistyczne, wskazując w naturalny niejako sposób - z racji ponad 90% udziału transportu morskiego w realizacji handlu światowego - na porty morskie, jako idealne wręcz miejsca ich lokalizacji. Proces rozwoju centrów transportowo-logistycznych w sposób schematyczny przedstawiono na rysunku 1.

Odpady domowe ulegające biodegradacji

Ważnym zagadnieniem dla codziennego funkcjonowania gospodarstwa domowego jest sposób pozbywania się zbędnej materii - odpadów komunalnych. Znajduje się w nich frakcja ulegająca szybkiemu rozkładowi i z tego względu można zaliczyć je do FMCG. Do tej grupy materii, która powinna być szybko usuwana, należy zaliczyć: odpadki kuchenne organiczne: roślinne i zwierzęce, a przypadku zabudowy jedno- czy dwurodzinnej, także odpady zielone ogrodowe (na przykład ścięta trawa, liście, owoce nie nadające się do spożycia). Należy podkreślić, że w przypadku wywozu raz na dwa tygodnie, w okresach ciepłej pogody ma miejsce rozkład wymienionych odpadów w pojemnikach. W wielu przypadkach nie można zwiększyć częstotliwości wywozu z powodu kosztów transportu. Przeprowadzone na początku XXI wieku w Polsce badania wykazały, że wśród wydatków na usługi związane z ochroną środowiska, 66,9% stanowiły opłaty za usuwanie odpadów płynnych, a 33,1% za usuwanie komunalnych odpadów stałych. Sposobem na przyszłe zmniejszenie kosztów wywozu i przetwarzania zbędnej w gospodarstwach domowych materii może być wprowadzenie zbiórki zbędnych w gospodarstwach domowych odpadów w dwóch pojemnikach - suchym i mokrym. Należy także wprowadzić inne rozwiązania, które umożliwią częstsze pozbywanie się z gospodarstw domowych odpadów ulegających szybkiemu rozkładowi. Warto podkreślić, że przyjęte przez Polskę międzynarodowe akty prawne zakazują składowania odpadów ulegających biodegradacji. Do 2010 roku należy ograniczyć deponowanie ich o 25% w stosunku do 1995 roku.

E-fulfilment - elektroniczna obsługa zamówienia

Lata 90. ubiegłego stulecia zapoczątkowały dynamiczny rozwój technologii informatycznych, przejawiający się między innymi zwiększeniem mocy obliczeniowej komputerów, pojemności nośników pamięci elektronicznej czy przepustowości sieci teletransmisyjnych. Dużo lepsze parametry sprzętu komputerowego dawały większe możliwości twórcom oprogramowania. Powstające aplikacje stawały się coraz dojrzalsze funkcjonalnie, dając użytkownikom niespotykane dotąd możliwości, ale i bardziej wymagające w stosunku do wykorzystywanych zasobów. Spirala rozwoju została nakręcona, włączając do wyścigu coraz nowsze rozwiązania, urzeczywistniające wizję "globalnej wioski" i wpisujące się w obraz ery informacji, jaki rysuje się dla XXI w. Wspomniane aplikacje, czyli konkretne rozwiązania teleinformatyczne, wspomagają różne sfery życia człowieka, tworząc z nich "e-obszary" (e-administracja, e-gospodarka, e-zdrowie, e-turystyka, itp.), w których podstawową rolę odgrywają procesy komunikacyjne, a wartością samą w sobie staje się informacja. E-rozwiązania przenoszą ich użytkowników (ludzi, podmioty gospodarcze, instytucje, jednostki administracji rządowej i samorządowej, itd.) na poziom e-relacji (C2C, B2B, B2C, G2B, A2B, G2G), tworząc coraz gęstszą sieć układu informacyjnego oraz nową jakość współpracy.