Konieczność unowocześniania rolnictwa w Polsce jest uwarunkowana nie tylko faktem przystąpienia do Unii Europejskiej, ale również chęcią i potrzebą konkurowania ceną i jakością polskich produktów, na rynkach krajowych i zagranicznych, aby produkcja żywności w Polsce była bardziej efektywna. Małe gospodarstwa wiejskie nie są w stanie korzystać w pełni z nowoczesnych środków mechanizacyjnych.

Ostatnie kilkadziesiąt lat to okres przyspieszenia w dziedzinie odkrywania i aplikacji do praktyki życia gospodarczo-społecznego innowacji technologicznych. Kolejny z wiodących megatrendów w gospodarce światowej to zwiększenie znaczenia wiedzy i informacji Trendy te stopniowo obejmują również rolnictwo (rynki rolne). Jednym z przejawów zmian technologicznych w odniesieniu do sektora rynku rolnego jest rewolucja informatyczna. Ogólne kierunki przemian w produkcji rolniczej wskazują, że coraz większe znaczenie będą odgrywały badania naukowe oraz dostęp do informacji.

Przemysł spożywczy Unii Europejskiej jest jednym z najważniejszych i najbardziej dynamicznych sektorów przemysłowych. Ten unijny sektor jest silnym eksporterem produkującym znaczące ilości wyrobów w ramach konkurencyjnych rynków krajowych i międzynarodowych. Składa się na niego około 310 000 firm, w których pracują ponad 4 miliony ludzi, osiągając roczne przychody wynoszące ponad 900 miliardów euro.

Po wejściu Polski do grupy krajów członkowskich Unii Europejskiej, rolnicy muszą być bardziej konkurencyjni. Związane jest to z większym przepływem towarów i ich różnorodnością. Większość rolników z najlepiej rozwiniętych krajów UE jest dobrze zorganizowanych, posiadają dobry park maszynowy i wysokiej jakości urządzenia. Systemy doradcze z jakich mogą korzystać są lepiej rozbudowane. Wielu naszych rolników posiada komputer, a część z nich posiada dostęp do Internetu. Nie oznacza to jednak, że jest on wykorzystywany pod kątem poprawy funkcjonalności gospodarstwa. Firmy powiązane z rolnictwem to nie tylko te, które oferują maszyny, nawozy czy środki ochrony roślin, ale także oferujące doradztwo finansowe czy też programy komputerowe. Rolnik, aby mógł prowadzić dobrze prosperujące, duże gospodarstwo rolne musi zapoznawać się z osiągnięciami techniki i z nich korzystać. Celem pracy jest przedstawienie wybranych programów komputerowych oraz ich charakterystyka i ocena dostępności dla rolnika.

Inwestorzy lokujący swoje środki pieniężne w różne aktywa w Polsce, zapewne z rozrzewnieniem wspominają ten okres w gospodarce, kiedy indeks giełdowy WIG osiągnął swoją najwyższą historyczną wartość wynoszącą 67 568,51 pkt. (w dniu 6 lipca 2007r.. (Warto nadmienić, iż Warszawski Indeks Giełdowy jest najdłużej notowanym indeksem na polskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Inaczej ma się rzecz w 2012r., ponieważ w lutym tegoż roku stopa bezrobocia wyniosła 13,5% a prognozy Komisji Europejskiej dotyczące wzrostu gospodarczego w Polsce zakładają wartość 2,5% a zatem są umiarkowane.

Polska hodowla roślin posiada znaczące osiągnięcia i przez przeszło sto dwadzieścia lat swego istnienia szła krok w krok za hodowlą światową, niekiedy ją doganiając, a czasami nawet wyprzedzając. Warto tutaj przypomnieć dwa fakty: odmiany buraka cukrowego z przełomu XIX i XX wieku oraz pszenżyta ozimego hodowli firmy DANKO z lat osiemdziesiątych XX wieku. Polskie nasiona były kupowane zarówno na wschodzie, jak i na zachodzie Europy. Polska hodowla stworzyła też nowoczesny system nasiennictwa. Do lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia odzwierciedlała się największym potencjałem wśród krajów środkowej i wschodniej Europy, a udział materiału siewnego polskich odmian na krajowym rynku przekraczał 90%. Po zmianach systemu gospodarczego jej pozycja gwałtownie się zmniejszyła. Liderami w środkowej i wschodniej Europie stały się przede wszystkim Węgry, które wyrosły na drugiego po Francji producenta materiału siewnego w Europie. Razem z Republiką Czeską eksportują niemal 90% materiału siewnego z tego rejonu Europy.

Działalność producentów rolnych polegająca na sprzedaży małych ilości żywności nieprzetworzonej konsumentowi finalnemu na targowiskach, terenie własnych gospodarstw rolnych, jak również lokalnym sklepom i zakładom gastronomicznym staje się coraz bardziej popularna. Związane jest to z rozszerzaniem się rynku konsumentów zainteresowanych nabywaniem świeżych i pochodzących z konkretnego gospodarstwa rolnego środków spożywczych, szczególnie ekologicznych. Okazuje się, że takie rozwiązanie jest często także korzystne pod względem finansowym zarówno dla rolnika, jak i kupującego. Ten pierwszy otrzyma wyższą ceną niż sprzedając do przedsiębiorstwa przetwórczego, a konsument płaci mniej, ponieważ omija marże nakładana przez handlowców.

Współczesne zmiany rynków związane z postępem technicznym, internacjonalizacją i globalizacją wzmocniły przekonanie, iż konieczne jest stworzenie specyficznych układów gospodarczych, dzięki którym ich uczestnicy będą w stanie wygrywać walkę konkurencyjną. W literaturze związanej z analizą rynków rolno-spożywczych, autorzy zwracają uwagę, że łańcuchy dostaw stały się współcześnie jedną z najpowszechniejszych form współpracy.

W każdej działalności gospodarczej należy zwracać szczególną uwagę na koszty produkcji i jeśli jest to możliwe redukować je. Jednymi ze składników majątku trwałego, który w gospodarstwach rolnych generuje koszty bezpośrednie są koszty eksploatacji maszyn, w tym koszty eksploatacji środków transportowych. Środki transportowe wykorzystywane są w gospodarstwach głównie przy zaopatrzeniu w środki produkcyjne, procesach sprzedaży płodów rolnych, magazynowania i w poszczególny cyklach produkcji zarówno roślinnej jak i zwierzęcej. W gospodarstwach rolnych zwłaszcza o powierzchni kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu ha UR wykorzystanie roczne środków transportowych jest niskie. Wykorzystanie środków transportowych podobnie jak i innych maszyn na niskim poziomie wpływa na duże obciążenie gospodarstw jednostkowymi kosztami ich eksploatacji, co może wpływać na opłacalność produkcji. Dlatego też prowadzenie badań i analizy kosztów eksploatacji środków transportowych pozwala na rzeczywiste poznanie obciążenia gospodarstw tą grupą kosztów, gdyż rolnicy, którzy nie prowadzą księgowości, często w swoich kalkulacjach pomijają koszty stałe skupiając się tylko i wyłącznie na kosztach zmiennych.

Gospodarstwo rolne powinno być rozpatrywane jako niezależny podmiot gospodarczy funkcjonujący w określonym otoczeniu marketingowym. W tym kontekście szczególne znacznie mają kanały zbytu produktów wytwarzanych w gospodarstwie. Prócz oczywistej funkcji, czyli zapewniania możliwości sprzedaży produktów z gospodarstwa, stanowią one swoisty łącznik z rynkiem - zapewniają dostęp do informacji rynkowej, bardzo często podmioty zajmujące się skupem od rolników zaopatrują ich również w środki produkcji.