Bezpieczeństwo transportu morskiego (jako składnik koncepcji internalizacji) w polityce transportowej Unii Europejskiej
- Sławomir Droździecki
- Kategoria: Transport i spedycja
W dzisiejszych czasach transport morski jest jedną z najbezpieczniejszych gałęzi transportu. Dzieje się tak mimo, że towarzyszy mu znaczna liczba różnorodnych zagrożeń. Ograniczenie oddziaływania tych zagrożeń jest możliwe wyłącznie dzięki stosowaniu norm i reguł podnoszących poziom bezpieczeństwa, poprzez eliminowanie tychże zagrożeń.
Działania ukierunkowane na zmniejszanie prawdopodobieństwa wystąpienia zagrożeń, jakie może generować transport morski, lub też wielkości ich negatywnego wpływu powinny być pojmowane w kategoriach internalizacji negatywnych efektów zewnętrznych. Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań dotyczących kształtu, zakresu i rozwiązań legislacyjnych Unii Europejskiej w tym zakresie.
Jednocześnie należy zwrócić uwagę na jeden ważki fakt. Bezpieczeństwo transportu morskiego często pojmowane jest wyłącznie w wąskim ujęciu - zagrożeń związanych z nawigacją (ruchem statku). W opracowaniu przyjęto szerszą formułę pojmowania bezpieczeństwa. Stąd też zaproponowano specyficzne podejście do kwestii dążenia do zapewnienia bezpieczeństwa. De facto, jest ono pojmowane jako dążenie do podniesienia stopnia bezpieczeństwa poprzez działania legislacyjne ukierunkowanie na eliminację różnego rodzaju zagrożeń. W następstwie, pojmowanie pojęcia "dążenie do bezpieczeństwa" jest determinowane przez semantycznie szerokie znaczenie kategorii "zagrożeń", jakie występują w transporcie morskim. Stąd też w treści artykułu przyjęto podział zagrożeń, który ma charakter wyłącznie użytkowy i poznawczy.
Odniesiono się do kwestii zagrożeń:
- związanych z nawigacją;
- występujących podczas pracy portów morskich, jako specyficznych miejsc obsługi statków;
- wynikających z aktów rabunkowych, terrorystycznych i pirackich;
- środowiskowych.
Specyfika zagrożeń generowanych przez transport morski
Analiza specyfiki zagrożeń, jakie generuje transport morski, wskazuje, że można je ujmować w kilku charakterystycznych podziałach ukazujących doskonale ich specyfikę.
Pierwszym z podziałów, jakie należy wskazać, jest podział ze względu na rodzaj wywoływanych następstw. Tu można wyróżnić:
1) zagrożenia ekologiczne dla środowiska naturalnego, wśród nich zagrożenia wpływające na stan jego poszczególnych składników:
- wód morskich, zatok, estuariów rzek wykorzystywanych przez transport morski;
- powietrza, w skali lokalnej - powstające głównie w wyniku emisji gazów spalinowych generowanych przez statki;
- powietrza w skali globalnej - poprzez emisje gazów cieplarnianych generowanych przez silniki okrętowe;
- strefy brzegu morskiego;
2) zagrożenia zdrowia i życia ludzi, w tym: marynarzy, pasażerów lub osób zatrudnionych na statkach lub w portach morskich;
3) zagrożenia skutkujące utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem majątku, w tym:
- statków;
- ładunków;
- składników infrastruktury lub wyposażenia portów morskich.
Artykuł zawiera 75940 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka