WIEDZA

Do lat sześćdziesiątych większość ładunków drobnicowych była przewożona luzem lub pakowana w niewielkie partie ładunkowe. Jednak wzrost wymiany towarów z Europą spowodował, iż w punktach przeładunkowych, a szczególnie w portach morskich nastąpiła kongestia zarówno ładunków jak i środków transportu. Spowodowało to spowolnienie przemieszania towarów, a co za tym idzie czas dostarczenia produktów znacznie się wydłużył. Próbowano rozwiązać tą sytuację, jednak tylko jedno rozwiązanie było trafne. Była to idea pakowania drobnych ładunków w większe jednostki, które szybko i sprawnie będzie można przemieścić nie tracąc czasu na pojedyncze partie towarów. Ucieleśnieniem tych koncepcji stały się kontenery, początkowo eksploatowane w relacjach "port-port", a później coraz powszechniej, także w relacjach "dom-dom".

Przesyłanie towarów z wykorzystaniem statków i punktów ładunkowych w portach jest jedną z najstarszych form prowadzenia spedycji towarów. Porty morskie na całym świecie przez ostatnie 30 lat przechodziły znaczące przeobrażenia. Istotnym zmianom uległa między innymi struktura obrotów ładunkowych.

Jednym z podstawowych kryterium analizy efektywności pracy kolejowo - drogowej bazy przeładunkowej jest określenie sposobu ustawienia jednostek ładunkowych na placu manipulacyjno – składowym.

Na skutek wzrostu obrotów ładunkowych oraz nasilającej się w ostatnich czasach kongestii na drogach samochodowych, niezbędne stało się wprowadzenie rozwiązań przestrzenno-technologicznych, które z jednej strony pozwalają na obsługę zwiększonej masy ładunkowej, z drugiej zaś minimalizują ryzyko opóźnień w dowozach kontenerów do terminali.

Klient zarzucił firmie transportowej, że z kontenera zniknęło 500 kg używanych ubrań, które miały być w tym kontenerze przewożone. Jednak kontener był zaplombowany przez klienta i plomby nie zostały naruszone. Czy istnieje ryzyko, że przewoźnik będzie musiał płacić karę klientowi?

Naturalnie ukształtowany system polskich dróg wodnych sprzyja prowadzeniu żeglugi śródlądowej, zarówno w relacjach lokalnych, krajowych, jak i międzynarodowych, a relatywnie wysoki wskaźnik gęstości sieci podkreśla korzystne warunki naturalne dla rozwoju żeglugi śródlądowej.

Żegluga śródlądowa, którą charakteryzuje masowość, niski poziom energochłonności i kosztów zewnętrznych, od wielu już lat, postrzegana jest jako konkurencyjny sposób transportu ładunków w stosunku do transportu drogowego.

Kiedy 26 kwietnia 1956 roku Malcolm McLean na pokładzie przerobionego tankowca "Sea - Land" ekspediował z Newark do Houston pierwsze 58 35-stopowych kontenerów z pewnością nie przypuszczał, że jego wynalazek w ciągu kilku następnych dekad zrewolucjonizuje nie tylko transport, ale będzie jednym z podstawowych wehikułów internacjonalizacji i globalizacji, dokonując znacznych przeobrażeń w przemyśle i handlu na całym świecie, przyczyniając się do przyspieszenia rozwoju regionów, w których obrót i przewóz kontenerów odbywa się dzisiaj najsprawniej i najefektywniej.