EPC/RFID w magazynie wyrobów gotowych
- Bartłomiej Gładysz
- Kategoria: Logistyka
Identyfikacja to - według Słownika Języka Polskiego PWN - "rozpoznanie czegoś na podstawie jakichś cech". Identyfikowany może być dowolny obiekt, na przykład produkt, jednostka transportowa, środek trwały, czy dokument. Organizacje zainteresowane są identyfikowaniem przedmiotów i pozyskiwaniem różnego rodzaju informacji, jak na przykład data produkcji, numer partii, identyfikator asortymentowy, itd., na potrzeby zasilenia informacjami procesów biznesowych. Najpowszechniejszą technologią automatyzującą identyfikację są obecnie kody kreskowe, które na co dzień spotykane są na opakowaniach detalicznych w sklepach.
Identyfikacja radiowa (RFID)
Systemy identyfikacji obiektów są integralną częścią systemów informatycznych wielu organizacji, a wiodącą rolę zaczyna odgrywać identyfikacja radiowa (ang. Radio Frequency Identification - RFID), "co oznacza bezprzewodową technologię komunikacji stosowaną do identyfikacji unikalnie oznaczonych obiektów (również ludzi)". RFID to nie tylko "szybsze" kody kreskowe, ale technologia umożliwiająca nowe sposoby realizacji procesów. "Nazywanie RFID radiowym kodem kreskowym jest jak nazywanie samochodu zmechanizowanym koniem". Główne składniki infrastruktury to znaczniki i czytniki. Czytnik RFID wytwarza zmienne pole elektromagnetyczne wokół anteny. Znaczniki znajdujące się w zasięgu czytnika wysyłają do czytnika swój unikalny identyfikator. Czytnik dekoduje odpowiedzi znaczników i przekazuje je do systemu informatycznego. Podstawowy podział znaczników obejmuje znaczniki pasywne (wzbudzane i zasilane energią otrzymaną z czytnika) i aktywne (z własnym zasilaniem, nadające z określoną częstotliwością). Czasem wyróżnia się także znaczniki półpasywne, ale w środowisku praktyków przeważa tendencja do używania nazwy BAP (pasywne z zasilaniem, ang. battery assisted passive). Bateria pozwala zwiększyć zasięg odczytu. Pojemność pamięci może wynosić od kilkudziesięciu do kilku tysięcy bitów. Znaczniki mogą występować w różnych formach, na przykład etykiety papierowe lub PCV, w obudowie z tworzywa (na przykład PCV, ABS), w formie wkrętów, przywieszek, opasek, itp. Wśród czytników RFID wyróżnia się czytniki stacjonarne (przeznaczone do zabudowy - na przykład czytniki w bramach) i przenośne (ręczne, mobilne, często zintegrowane z czytnikami kodów kreskowych). Interfejs brzegowy zapewnia odbiór danych z czytnika oraz kontroluje pracę sprzętu RFID i łączy sprzęt z oprogramowaniem pośredniczącym (ang. middleware), które funkcjonuje pomiędzy interfejsem brzegowym, a interfejsem do systemu głównego. Oprogramowanie pośredniczące zarządza pozyskiwanymi danymi, udostępnia je wewnątrz jak i na zewnątrz przedsiębiorstwa oraz odwzorowuje logikę biznesową. Platforma komunikacyjna jest to środek komunikacji pomiędzy komponentami systemu RFID, realizowany poprzez przewodowe lub bezprzewodowe połączenie czytników, kontrolerów i komputerów. Schemat działania systemu RFID zobrazowano na rysunku 1. Więcej na temat zasad działania technologii RFID i infrastruktury można znaleźć między innymi w [3-6]. W literaturze można znaleźć liczne opisy wdrożeń RFID na świecie (na przykład w logistyce, służbie zdrowia, górnictwie, bibliotekach [9-14]) wraz badaniami ich opłacalności. Podstawowe obszary możliwych aplikacji RFID opisano w postaci modelu referencyjnego w pracy [8]. Prowadzone przez autora badania rozwoju rynków technologii RFID w Polsce przedstawiono w [15, 16]. Do sztandarowych wdrożeń RFID można zaliczyć aplikacje w Wal-Mart [10-11, 17], Departamencie Obrony USA [18-20], czy Metro Group [21-23].
Standardy RFID
Istnieje bogata literatura dotycząca standardów wykorzystywanych w technologii RFID (na przykład [1,3-6,8]). W zastosowaniach RFID na potrzeby logistyki najczęściej wykorzystywana jest częstotliwość UHF. W szczególności standard EPC (ang. Electronic Product Code) opracowany dla częstotliwości 860-960 MHz. EPC UHF Class1 Gen2 [24] zyskał szeroką światową akceptację jako standard RFID dla logistyki, z uwzględnieniem współpracy pomiędzy organizacjami w łańcuchu dostaw. Organizacja EPCglobal zarządzająca standardem jest częścią ogólnoświatowej organizacji przygotowującej standardy dla logistyki GS1. EPC daje możliwość zapisu w znaczniku RFID identyfikatorów GS1, w tym:
1/ S-GTIN (ang. Serialized Global Trade Identification Number), numeru jednoznacznie definiującego każdą pojedynczą sztukę wyrobu gotowego,
2/ SSCC (ang. Serial Shipping Container Code), Seryjnego Numeru Jednostki Wysyłkowej,
3/ GRAI (ang. Global Returnable Asset Identifier), Globalnego Identyfikatora Zasobów Zwrotnych,
4/ GIAI (ang. Global Individual Asset Identifier), Globalnego Indywidualnego Identyfikatora Zasobów i innych (GLN, GSIN, GSRN, GDTI, GID, CPI).
Stosowanie jednolitego standardu pozwala na wykorzystanie znaczników zaaplikowanych przez dostawcę w procesach identyfikacji odbywających się u odbiorcy.
Artykuł zawiera 16880 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka