WIEDZA: logistyka

Wybrane realizacje z zakresu logistyki miejskiej
Próbując skuteczniej sterować rozwojem miejskiej infrastruktury transportowej zarządcy miast w Polsce odwołują się często do przykładów zagranicznych. Swoisty "benchmark" dla zajmujących się logistyką miejską w Polsce stanowią przykłady niemieckie. Berlin, Monachium, Kassel czy Kolonia regularnie podawane są w literaturze tematu, jako ilustracje skutecznej polityki transportowej i zarządzania miejską infrastrukturą transportową. Rozwiązania stosowane w tych ośrodkach stanowią wartościowy materiał do badań nad zastosowaniem ich w miastach w Polsce. Mimo systemowego charakteru zarządzania miejską infrastrukturą transportową, zastosowanie takich rozwiązań wiąże się z koniecznością uwzględnienia warunków specyficznych danego ośrodka. Właściwe zarządzanie infrastrukturą transportową miasta może zapewnić odpowiednie podejście, które poza warunkami specyficznymi danego miasta i jego możliwościami finansowymi uwzględniało będzie także rozwiązania sprawdzone już w praktyce.

Czy lubimy chodzić do pracy? Czy w pracy czujemy się dobrze? Czy jesteśmy dobrze poinformowani, wiemy gdzie zmierza firma, jakie ma cele, jak zamierza je osiągnąć? Czy szefowie nas słuchają? Czy atmosfera pracy sprzyja efektywnemu wykonywaniu obowiązków, czy jesteśmy zmotywowani do pracy i nie narzekamy? Czy, kiedy narzekamy, mamy z kim porozmawiać o naszych problemach? Czy pracodawca słucha nas uważnie i nie lekceważy?

Koncepcja zarządzania miastem, którą jest logistyka miejska "traktuje miasto jako socjalnie zurbanizowany teren, będący miejscem wymiany handlowej, którego infrastrukturę ekonomiczną należy w sposób inteligentny wykorzystać". Logistyka miejska powinna zatem prowadzić do usprawniania procesów logistycznych na terenie miasta, a usprawnienia te powinny maksymalizować stopień satysfakcji użytkowników miasta, przyczyniając się do jego rozwoju, który jest nadrzędnym celem.
Nieustanny rozwój motoryzacji przyczynia się do nadmiernego obciążania liniowej sieci transportowej, co intensyfikuje konkurowanie ich użytkowników o dostęp do niej w warunkach ograniczonej przepustowości. Wynika to w dużej mierze z tego, że przemieszczenia realizowane w miastach (zarówno osób jak i ładunków) zazwyczaj nie są poddawane procesom koordynacji, co prowadzi do powstawania konfliktów społecznych o dostęp do infrastruktury i nieskrępowane przemieszczanie się.

Miasta od zarania pełniły istotną rolę w życiu gospodarczym, społecznym i kulturowym, jednak nigdy ich rola nie była tak znaczna jak obecnie. Obserwując światowe tendencje można sformułować dwa wnioski - systematycznie rośnie wskaźnik urbanizacji oraz miasta stają się coraz większe. Co więcej, trendy te będą kontynuowane. Dowody na prawdziwość tych tez przynosi analiza danych opublikowanych przez ONZ. Wynika z nich, że w ostatnich 30 latach wskaźnik urbanizacji wzrósł z poziomu 38,9% do 50,5% w 2010 roku, co oznacza, że liczba mieszkańców miast wzrosła ponad dwukrotnie, z 1 727 mln w 1980 roku do 3 486 mln obecnie. W 2010 roku było 21 ośrodków miejskich zamieszkanych przez populację o liczebności powyżej 10 mln i aż 442 miast zamieszkanych przez ponad 1 mln mieszkańców. Natomiast przed 30 laty miast tych było odpowiednio 4 i 197.