Zaloguj się

WIEDZA: logistyka

Centrum logistyczne w Porcie Barcelona

Sieć transportowa w Hiszpanii
W Hiszpanii znajduje się ponad 5 000 km autostrad oraz 7 000 km dróg ekspresowych. Po wstąpieniu do Unii Europejskiej obserwuje się szybki rozwój sieci drogowej. Za środki unijne budowano autostrady, które zgodnie z kreowaniem przez państwo rozwoju turystki, powstały w pierwszej kolejności na północy kraju u podnóża Pirenejów oraz wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego na wschodzie.

Między teorią a praktyką zarządzania zapasami - cz. 2

Między teorią a praktyką zarządzania zapasami - o znaczeniu prawidłowego określania czasu cyklu uzupełnienia

Między teorią a praktyką zarządzania zapasami - cz. 3

O skutkach błędów w wyznaczaniu odchylenia standardowego popytu w cyklu uzupełniania zapasu.

W pierwszym artykule z cyklu "Między teorią a praktyką zarządzania zapasami” przedstawiony został wykaz różnych, potencjalnych przyczyn, dla których praktyczna realizacja klasycznych modeli odnawiania zapasów bardzo często różni się znacznie od poczynionych założeń.

Logistyka zarządzania kryzysowego w mieście

Gospodarka światowa metropolizuje się. Obszar metropolitalny jest wielkim kompleksem rezydencjonalnym, instytucjonalnym i komunikacyjnym, znaczącym w gospodarce i polityce. Głównym kryterium delimitacji obszarów metropolitalnych jest zawartość i gęstość sieci osiedleńczej oraz koncentracja instytucji świadczącej usługi w skali ponadkrajowej.  

Powstawanie efektu byczego bicza na przykładzie prostego łańcucha logistycznego

Mechanizm powstawania tzw. bull-whip effect (efektu byczego bicza) polegającego na przenoszeniu wzmocnionych zmian popytu w łańcuchu dystrybucji jest w rzeczywistości bardzo prosty. Wynika on z marketingowego podejścia do potrzeb klienta i chęci racjonalnego prowadzenia działalności gospodarczej przez poszczególne ogniwa łańcucha logistycznego.

Filozofia ekologistyki w gospodarowaniu odpadami komunalnymi stałymi - cz. 1. Wstęp do ekologistyki

Odpady jako nieuchronny produkt uboczny bytowania i gospodarowania
Powstawanie odpadów i różnych nieczystości towarzyszy nieodłącznie wszelkim przejawom życia, procesom wytwarzania środków produkcji i środków zaspokajania potrzeb konsumpcyjnych, przygotowania tych środków do zużycia i samemu procesowi zużycia. Przez wrodzony instynkt czystości i porządku ludzie usuwają ze swego otoczenia zbędne, nieużyteczne przedmioty (traktowane ogólnie jako odpady) i nieczystości (zwane też śmieciami). Problem etyki higieny środowiska jest odwieczny. W Księdze Powtórzonego Prawa Mojżesz,
wiodący Izraelitów przez pustynię nakazuje im zachowanie czystości w obozie: Będziesz miał miejsce poza obozem i tam poza obóz będziesz wychodził, zaopatrzysz się w kołek, a gdy wyjdziesz na zewnątrz, wydrążysz nim dołek, a wracając przykryjesz to, czegoś
się pozbył [1]. Zanieczyszczone środowisko zewnętrzne (gleba, woda i powietrze) z podstawy życia ludzkiego przemienia się w ośrodek zagrożenia zdrowia i życia... Gleba, woda i powietrze wskutek zachodzących w nich procesów naturalnych posiadają w pewnych g
ranicach zdolność samooczyszczania, czyli unieszkodliwiania nieczystości. Dopóki one powstają w niedużych ilościach, a niekorzystne warunki nie zmniejszają zdolności samooczyszczania środowiska zewnętrznego, dopóty człowiek może zwracać mniejszą uwagę na p
owstające wokół niego zagrożenie ekologiczne. Wzrasta ono w wielkich skupiskach życia zbiorowego. W obrębie miasta naturalna zdolność samooczyszczania środowiska zewnętrznego ulega ograniczeniu i osłabieniu, gdyż na niewielkim stosunkowo obszarze wszystkie
zjawiska życia społecznego i gospodarczego przebiegają ze zwiększonym natężeniem, a proces powstawania nieczystości staje się ciągły. Urbanizacja wsi sprawia, że te produkty cywilizacji coraz intensywniej pojawiają się również na niej. Logistyka usuwania
wszelkich zanieczyszczeń powstających w sferze bytu i gospodarki jest współcześnie głównym instrumentem racjonalizacji ekologicznego zarządzania środowiskiem, a ich maksymalna utylizacja, podstawowym nakazem optymalizacji gospodarowania zasobami naturalnym
i i przetworzonymi.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 2002/5.
 

Strategie zmian w dystrybucji wyrobów hutniczych

Dystrybucja jest narzędziem marketingowym wykorzystywanym w celu organizowania dostępnych i dogodnych dla odbiorców miejsc oraz sposobów sprzedaży produktu. Działalność ta ma charakter procesowy i opiera się na wszystkich funkcjach zarządzania (planowanie, organizowanie, kierowanie i kontrolowanie). Podstawą procesu dystrybucji są kanały dystrybucji. W sektorze hutniczym jest to określona organizacja sprzedaży wyrobów hutniczych. Na tę organizację składają się wszystkie podmioty gospodarcze, których zadaniem jest zaoferowanie wyrobów nabywcom. W przeciwieństwie do krajów Unii Europejskiej, gdzie dystrybucja wyrobów hutniczych odbywa się w większości za pośrednictwem wyspecjalizowanych firm (sieci) dystrybucji, w Polsce dystrybucja ma charakter bezpośredni – zajmują się nią producenci (huty). Taka sytuacja nadmiernie obciąża kosztami i ryzykiem producentów. W przyszłości producenci będą poszukiwać wyspecjalizowanych sieci dystrybucji wyrobów hutniczych. Z drugiej jednak strony, liczący się dystrybutorzy (Konsorcjum Stali, Progres) zdywersyfikują strategie działań, stawiając nie tylko na dystrybucję wyrobów, ale także na produkcję konstrukcji stalowych we własnych zakładach i zbrojarniach. W artykule podano więcej szczegółów, co do kierunku zmian na rynku dystrybucji wyrobów hutniczych.

Subskrybuj to źródło RSS