Autor nie zamierza tłumaczyć Czytelnikowi sensu i celu zajmowania się logistyką produkcji. Zrobił to już raz, przed mniej więcej dziesięciu laty. Powtarzanie tych wywodów wydaje się być zbyteczne w czasach, kiedy logistyki branżowe i dziedzinowe mnożą się w literaturze przedmiotu jak króliki na polu koniczyny. Idąc za wytycznymi Państwowej Komisji Akredytacyjnej uczymy studentów osobno logistyki zaopatrzenia, logistyki produkcji i logistyki dystrybucji. Poświęcamy każdemu z tych przedmiotów średnio po trzydzieści godzin. Reprezentanci praktyki twierdzą, że przydałby się jeszcze czwarty przedmiot - "logistyka przedsiębiorstwa", który objaśniałby studentowi związki pomiędzy działaniem różnych sfer funkcjonowania logistyki w przedsiębiorstwie. Dynamiczny rozwój sfery usług wskazuje z kolei, że idąc śladami Amerykanów, należałoby się również zająć logistyką usług jako osobnym obszarem wiedzy. Alternatywą jest, że za chwilę rozwinie się ona w logistykę turystyki lotniczej, logistykę turystyki autokarowej oraz logistykę turystyki rowerowej. Kończąc to krótkie wprowadzenie wskazówkami dla tych, którzy wciąż poszukują obszaru, którym mogą się zająć w logistyce, Autor tego artykułu przechodzi do przedstawienia jego genezy.

Przedsiębiorstwa rolne działające na wolnym rynku, tak jak przedsiębiorstwa innych branż, źródeł przewagi konkurencyjnej i wyższych zysków powinny poszukiwać na kilku frontach. Jedną z dróg może być wyróżnianie siebie w oczach klientów na tle konkurentów, na przykład poprzez dywersyfikację własnej oferty. Drugą z dróg, która wydaje się bardziej wskazana dla przedsiębiorstw rolnych, biorąc pod uwagę fakt istnienia nadprodukcji żywności oraz limitów produkcji, jest permanentne poszukiwanie możliwości obniżenia kosztów swojej działalności. Jednym ze sposobów wdrożenia w życie drugiej drogi jest wprowadzenie do sfery zarządzania przedsiębiorstwem koncepcji logistyki, która najogólniej rzecz ujmując koncentruje się na optymalizowaniu przepływów materiałowo informacyjnych wewnątrz przedsiębiorstwa jak i w całym łańcuchu dostaw [Christopher 2000, Blaik 2001]. Biorąc pod uwagę powyższe, kluczowym staje się zagadnienie kosztów logistyki, a w szczególności kompleksowe ich ujęcie.

Bezpieczeństwo konsumenta stało się jedną z najważniejszych i priorytetowych kwestii w zarządzaniu łańcuchem dostaw produktów rolnych. Mimo największych starań czynionych przez uczestników łańcucha, nie można niestety całkowicie wykluczyć ryzyka związanego z zagrożeniem bezpieczeństwa żywności. Istnieje jednak możliwość identyfikacji źródeł takiego ryzyka na przykład w wybranym regionie, gospodarstwie rolnym czy w grupie na przykład hodowców.

Logistyka w agrobiznesie odgrywa coraz większą rolę. Wzrostowi produkcji czy zastosowaniu nowej technologii towarzyszą liczne zmiany w agrosystemie. Celem jest uzyskanie odpowiedniego poziomu produkcji danego towaru. Jest to zależne od wzajemnych związków ekologicznych, od poziomu nawożenia roślin, jakości gleby, czystości wód, zmian wynikających ze stosowania nowych odmian, itd. Wysiewanie materiału siewnego oraz wykorzystanie środków chemicznych i nawozów w rolnictwie jest przykładem logistycznego rozumowania, gdyż ich stosowanie musi nastąpić w dokładnie określonym czasie, co jest zgodne z zasadą określoną w logistyce jako Just-in-time. Zaniedbania w terminowych agrotechnicznych zastosowaniach określonych środków produkcji mogą zaprzepaścić trud producenta rolnego (obniżka plonów i dochodu rolniczego). Jest to także problem współpracy rolnictwa z określonymi gałęziami przemysłu i transportu, który ma gwarantować terminowość dostaw [Abt, 1998].