Rodowód słowa "logistyka" wskazuje na starożytną Grecję. W języku starogreckim zakres znaczeniowy tego terminu zarysowują takie określenia, jak: logistikon (siła rozumu), logistike (sztuka kalkulowania), logos (słowo, rozum, liczenie), logistikos (racjonalny). W V wieku przed Chr., w starożytnej Grecji, logistyka była początkowo związana ze sferą cywilną. W kontekście ówczesnej, greckiej administracji, finansów i gospodarki, można zetknąć się z różnymi nazwami pełnionych funkcji, jak: logistae, logeutai, eklogeis, którym przypisuje się określone zakresy obowiązków i realizowanych zadań.

Źródłosłów terminu logistyka, według W. Tatarkiewicza, Heraklit używał już na przełomie VI i V w. p. n. e. Jednakże naukowcy nie są zgodni, czy stosowane przez niego pojęcie traktowane jako sztuka rozumnego myślenia oraz używany synonim logistyki jako synonim logiki matematycznej zostały przeniesione bezpośrednio do nauk o zarządzaniu. Z tych powodów uznano, że lepszym rozwiązaniem jest zapożyczenie terminu logistyka z terminologii wojskowej. Mimo to, warto poznać interpretację niektórych sentencji Heraklita.

Logistyka jest dziedziną wiedzy, która wykorzystując nowoczesne metody organizacji i zarządzania, wspomagane systemami informatycznymi, umożliwia kształtowanie optymalnych łańcuchów zaopatrzeniowych od momentu pozyskiwania surowców, poprzez ich przerób, dystrybucję w różnych etapach handlu, aż po nabywcę. Dziedzina ta pozwala na kształtowanie optymalnych łańcuchów dostaw. Panująca na rynku duża konkurencja wymaga wysokiej efektywności działania i profesjonalizmu podczas obsługi klienta, niezależnie od tego, które jest to ogniwo łańcucha. Osiągnięcie wysokiego standardu obsługi klienta nie jest możliwe bez sprawnego funkcjonowania przepływu informacji oraz dokumentów. Aktywne firmy prowadzą działania zorientowane na klienta, które pozwalają na osiągnięcie przewagi konkurencyjnej. Zastosowanie takiego podejścia w interesach nie da się sprawnie i skutecznie realizować bez tworzenia zbiorów danych, niejednokrotnie zawierających dane osobowe potencjalnych klientów, czy też osób wskazanych do kontaktów służbowych w określonych sprawach. Przetwarzanie danych osobowych uregulowane jest w Polsce określonymi uwarunkowaniami prawnymi, do których zalicza się:
1. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133 z 1997, poz. 883, z późniejszymi zmianami),
2. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie dokumentacji przetwarzania danych osobowych oraz warunków technicznych i organizacyjnych, jakim powinny odpowiadać urządzenia i systemy informatyczne służące do przetwarzania danych osobowych,
3. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie wzoru zgłoszenia zbioru danych do rejestracji Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych.

Wincenty Nieszokoć (1792 - 1865?), żołnierz napoleoński, artylerzysta, po utworzeniu Królestwa Kongresowego był podporucznikiem 4 kompanii artylerii lekkiej, a następnie porucznikiem przydzielonym do Dyrekcji Materiału Artyleryjskiego.
Wtajemniczony w plan wywołania powstania, postanowił wziąć w nim udział. W początkowej fazie powstania spotkał się z Piotrem Wysockim. Na pytanie: "dokąd idzie?" Nieszokoć odpowiedział: "do obozu, po armaty". Wysocki polecił: "Spiesz się, Ojczyzna na ciebie czeka". Nieszokoć udał się w kierunku Woli. Będąc na Lesznie, wezwał lud warszawski do uwolnienia więźniów politycznych. W Powstaniu Listopadowym organizował produkcję dział i prochu. W bitwie pod Grochowem, kapitan Nieszokoć dowodził 6 baterią pozycyjną, która wytrwała do końca boju. 9 września 1831 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po upadku powstania udał się na emigrację do Francji. W Mont-de-Marsan opublikował dwie książki, a trzecią w Paryżu. Aktywnie uczestniczył w życiu politycznym polskiej emigracji. Pracował również jako inżynier w Senegalu.