Streszczenie: Rozwój na początku obecnego wieku nowych technologii w radiolokacji morskiej, w szczególności radarów pracujących na fali ciągłej z modulacją częstotliwościową (FMCW), możliwości prezentacji i powiększenia wybranych części radarowego sygnału wizyjnego na elektronicznej mapie nawigacyjnej (ENC) spełniającej standard systemu obrazowania elektronicznych map i informacji nawigacyjnych (ECDIS) oraz w zakresie techniki termowizyjnej, a także wdrożenie nowego systemu automatycznej wymiany informacji w relacji statek - stacja brzegowa, stwarzają nowe możliwości kontroli ruchu morskiego. Referat prezentuje założenia algorytmu fuzji danych w brzegowym systemie kontroli ruchu morskiego prezentującym dane na monitorze ECDIS i wyposażonym w: urządzenia radarowe pracujące impulsowo i na fali ciągłej, stację brzegową systemu automatycznej identyfikacji (AIS) i kamerę termowizyjną.

Na tym tle pokazano uwarunkowania techniczne i organizacyjne transportu nienormatywnego turbin wiatrowych. Autorzy przeanalizowali istniejące przewozy i wskazano możliwości usprawnienia tych przewozów. W szczególności, pokazano metodologię wyznaczania nienormatywnych intermodalnych korytarzy transportowych do i z farm wiatrowych. Artykuł kończą autorskie wnioski określające strategiczne wskazówki rozwoju przewozów nienormatywnych w Polsce.

Kluczowym elementem każdej analizy sytuacji na podstawie różnych źródeł informacji pochodzących z różnych źródeł są dane. Wszędzie tam, gdzie uzyskiwane dane nie są ani dokładne, ani stuprocentowo pewne, metody oparte na teorii zbiorów rozmytych, które to do swojej budowy takich danych nie potrzebują, mogą znaleźć praktyczne zastosowanie. Rozmieszczenie stacji obserwacyjnych w taki sposób, aby prawdopodobieństwo wykrycia dowolnego obiektu w dowolnym miejscu było większe od zadanej wartości progowej, jest zadaniem optymalizacyjnym. Sformułowanie, metoda rozwiązania powyższego zadania oraz prototyp środowiska komputerowego zostały przedstawione w prezentowanym artykule.

W referacie omówione zostały problemy związane z oceną mobilności lekkich bezzałogowych pojazdów lądowych. Istniejące metody oceny mobilności opracowane na podstawie badań ciężkich pojazdów nie znajdują zastosowania w przypadku małych pojazdów. Ponadto, niestandardowa konstrukcja i ograniczone wymiary lekkich pojazdów bezzałogowych sprawiają, że zapewnienie wysokiego poziomu stateczności jest utrudnione. W referacie przedstawione zostały bliżej wymienione problemy i podjęta została próba stworzenia narzędzia do oceny mobilności i przydatności do wykonywania różnego rodzaju misji przez lekkie bezzałogowe pojazdy lądowe.