Obszar nadmorski Polski z dwoma dużymi zespołami portów morskich Gdańsk-Gdynia i Szczecin-Świnoujście funkcjonuje w układzie podstawowej sieci transportowej o znaczeniu krajowym i międzynarodowym. Kanwą tego układu są dwa wykształcone ciągi transportowe drogowokolejowe północ - południe prowadzące z obu zespołów portowych oraz łączący oba zespoły portowe ciąg kolejowo-drogowy przebiegający przez obszar całego regionu nadmorskiego. Jest to zarazem układ, który będzie stopniowo podlegał integracji z europejską siecią transportową, także w ramach środkowoeuropejskiego systemu transportowego TINA.

Za powszechnością stosowania min morskich i wyposażania w nie arsenałów flot wojennych przemawia ich podstawowa zaleta jaką jest niski koszt produkcji oraz prostota zastosowania. W związku z tym, w pierwszej kolejności, kraje ekonomicznie słabsze (nie posiadające dużych flot wojennych) chętnie wchodziły i wchodzą w ich posiadanie. 2 Obecnie ponad 50 państw posiada miny na swoim uzbrojeniu (32 państwa są producentami min z czego 24 zajmują się ich eksportem). 3

W artykule przedstawiono innowacyjne podejście do kształtowania sieci intermodalnej w Polsce. Głównym założeniem prac było opracowanie rozwiązania, które będzie eliminować bariery rozwoju przewozów intermodalnych, a także uwzględniało silne relacje pomiędzy podmiotami zaangażowanymi w realizację procesów transportowych (usługobiorców i usługodawców) a systemem transportowym kraju. Opracowana metoda kształtowania sieci intermodalnej w Polsce nawiązuje w swoich założeniach do systemów wieloagentowych. Systemy te zakładają skoordynowanie działań na rzecz rozwiązania konkretnego problemu za pomocą współpracujących agentów (holonów), czyli w prezentowanym przypadku podmiotów związanych z przewozami intermodalnymi w Polsce.

Transport owoców i warzyw drogą morską jest bardzo ekonomiczny jednak stosunkowo wolny. Owoce i warzywa stanowią tkankę żywą, w której przebiegają procesy życiowe i czas trwania transportu ma duże znaczenie dla jakości tych produktów w momencie dostarczenia ich do odbiorcy. Dotyczy to zwłaszcza owoców i warzyw transportowych droga morską z innych kontynentów, który to transport trwa w zależności od odległości często nawet do kilku tygodni. Wiele gatunków owoców i warzyw nie jest odpornych na tak długotrwały czas przechowywania i mimo obniżenia temperatury, która spowalnia przebieg reakcji ostatecznie dochodzi do znacznego pogorszenia cech sensorycznych oraz zepsucia produktów. Oprócz kontroli takich parametrów jak wilgotność czy temperatura podczas transportu istnieje możliwość regulacji stężenia gazów wewnątrz kontenera takich jak azot, tlen, dwutlenek węgla. Procesy życiowe zachodzące w warzywach i owocach zmieniają skład atmosfery a nowo powstały jej skład może przyspieszać ich psucie. Zachowanie optymalnego stężenia gazów wewnątrz kontenera znacznie wydłuża czas transportu spowalniając procesy życiowe.