Miejski transport towarowy jest systemem dynamicznym o bardzo dużej złożoności, wynikającej między innymi ze znacznej liczby zróżnicowanych jego uczestników (dostawców usług logistycznych, nadawców, odbiorców, władze miast i regionów, mieszkańców i odwiedzających miasta itp.), licznych ograniczeń (np. regulacji dotyczących ruchu drogowego), fragmentacji przepływów dóbr, która ogranicza efektywność realizowanych przewozów, newralgicznych połączeń w łańcuchu dostaw (przeładunki, kontakty z klientami, realizacje dostaw ostatniego kilometra), a także ryzyka występowania konfliktów między oczekiwaniami poszczególnych interesariuszy (np. mieszkańców i przewoźników).

Wielu ludzi przed rozpoczęciem podróży staje przed dylematem, który środek transportu wybrać. Podczas dokonywania wyboru pasażerowie często rozpatrują kilka ofert transportowych i porównują m.in. takie parametry jak: czas podróży, cena biletu czy komfort jazdy.

Kierunki zrównoważonego rozwoju transportu, oznaczającego rozwój uwzględniający ekologiczną racjonalność, ekonomiczną opłacalność i społeczną zasadność, zostały nakreślone w Białej Księdze UE z 2001 i 2011 r.

Koncepcja zrównoważonego rozwoju (ekorozwoju, zielonego rozwoju) ujawniła się w Europie w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Od tego czasu, wobec narastających zagrożeń wynikających z eksplozji demograficznej w słabo rozwiniętych krajach, nadmiernego zużywania zasobów naturalnych, postępującej industrializacji, zanieczyszczenia środowiska, destabilizacji systemów przyrodniczych i ekonomiczno-społecznych oraz dynamicznego rozwoju procesów gospodarczych i urbanizacyjnych podejmowane są działania na rzecz kształtowania proekologicznej świadomości społecznej i środowiska.