Mosty pływające to najstarsze konstrukcje używane przez wojska w celu przekraczania przeszkód wodnych. Informacje świadczące o wykorzystaniu takich konstrukcji pochodzą z bardzo starych źródeł. W dzisiejszych czasach można wyróżnić dwa rodzaje przepraw pływających. Pierwszym z nich są mosty na oddzielnych podporach pływających, w których spotyka się trzy układy statyczne: wolnopodparty, przegubowy i ciągły. Najczęściej używanym rodzajem, ze względu na zalety był system ciągły, który jednak w miarę upływu lat ustąpił miejsca nowoczesnym mostom pływającym typu „wstęgi”, które stanowią drugi rodzaj omawianych przepraw. W artykule przedstawiono dwa przykłady mostów pływających: polski most Sobieszewski, oraz most Królowej Emmy mieszczący się na karaibskiej wyspie Curaçao. Przedstawiono także problemy występujące w czasie eksploatacji mostów pływających.

Zaprezentowano przebieg niszczenia zbiornika na skutek eksplozji w jego wnętrzu. Niszczenie zbiornika zobrazowano w postaci symulacji komputerowej. Określono wytyczne projektowania zbiornika w oparciu o walidację wyników symulacji. Do badań symulacyjnych wykorzystano oprogramowanie ANSYS®AUTODYN® przeznaczone do analizy zagadnień dynamicznych.

Z uwagi na gwałtowny rozwój komunikacji lotniczej istnieje potrzeba oceny realnej emisji związków szkodliwych związanej z eksploatacją statków powietrznych. Głównymi zagrożeniami dla środowiska naturalnego są produkty niecałkowitego i niezupełnego spalania zawarte w spalinach. W artykule przedstawiono analizę wyników przeprowadzonych badań zmierzającą do konstrukcji testu badawczego służącego do oceny emisyjności związków szkodliwych spalin z silników tłokowych będących źródłem napędu małych samolotów.

Harmonizacja i integracja norm technicznych europejskich Zarządów kolejowych sprzyja lepszemu wykorzystaniu kolei jako środka transportu w Europie. Każda europejska linia znajdująca się w „Transeuropejskim Systemie Kolejowym Dużych Prędkości” powinna spełniać niezbędne i określone Dyrektywą 2008/57/WE warunki dotyczącą interoperacyjności systemów kolejowych. Celem tej Dyrektywy jest umożliwienie ruchu pociągów dużych prędkości pomiędzy poszczególnymi sieciami kolejowymi Unii Europejskiej. Dyrektywa ma na celu wdrożenie interoperacyjności sieci europejskiej dużych prędkości poprzez regulację poszczególnych faz projektowania, budowy, etapowego uruchamiania i eksploatacji.