Optymalizacja konstrukcji oraz obniżanie kosztów konstruowania wpłynęły na rozwój metod obliczeniowych stosowanych w pracach inżynierskich. Jednym z kryterium projektowania elementów maszyn jest trwałość zmęczeniowa. Niezbędne dane potrzebne do wykonywania obliczeń, dotyczące własności zmęczeniowych materiału, wyznacza się podczas badań doświadczalnych. Wynikiem wymienionych badań jest wykresu Wöhlera opisujący zależność N = f(Sa).

W artykule zaprezentowano rozważania na temat współpracy skojarzenia tłok tuleja - pierścienie tłokowe (T-P-C) w aspekcie poprawy własności tribologicznych.

Obecne homologacyjne procedury pomiaru emisji spalin nie odzwierciedlają całkowicie emisji mierzonej podczas badań drogowych. Rozwiązaniem tego problemu mogą okazać się testy, wykonywane wyłącznie w rzeczywistych warunkach ruchu, z wykorzystaniem mobilnych analizatorów spalin PEMS (Portable Emissions Measurement Systems). Jednakże pomiary emisji w takich warunkach cechuje duża zmienność. W związku z tym do oceny zmienności stężenia CO, CO, HC i NOx zastosowano metodę PCA (Principal Component Analysis). Analizę taką przeprowadzono dla 4-wymiarowej przestrzeni wykorzystując: prędkość i przyspieszenie pojazdu oraz prędkość obrotową i moment obrotowy silnika.

W celu podniesienia bezpieczeństwa pieszych przekraczających drogi o dużym ruchu kołowym coraz częściej stosuje się przejścia dla pieszych z sygnalizacją świetlną. Sygnalizacja powoduje jednak zakłócenie płynności ruchu i straty czasu pojazdów wynikające z zatrzymań w czasie nadawania sygnału czerwonego na sygnalizatorach. W referacie przedstawiono model i program symulacyjny, który został wykorzystany do analiz efektywności różnych strategii sterowania na przejściu dla pieszych z sygnalizacja świetlną, tzn. sygnalizację stałoczasową, sygnalizację wzbudzaną i kaskadową sygnalizację wzbudzaną. Zaprezentowane wyniki badań pokazują, że zaawansowane systemy sterowania mogą poprawić płynność jazdy pojazdów oraz obniżyć straty czasu pojazdów i pieszych.

Wyznaczanie pozycji na podstawie obserwacji radarowych charakteryzuje się autonomicznością. Wszelkie dane, odczytywane parametry, niezbędne do otrzymania pozycji zawarte są w zobrazowaniu radarowym. Zautomatyzowanie procesu nawigacji radarowej wymaga cyfrowego przetwarzania i obróbki tego zobrazowania. Rozwój technologii w przetwarzaniu sygnałów umożliwia wykonanie tego zadania a także pozwala na zautomatyzowanie całego procesu. Artykuł przedstawia propozycję (w postaci aplikacji komputerowej) automatyzacji procesu wyznaczania pozycji z wykorzystaniem obrazów radarowych.