Niniejszy artykuł zawiera opis wymagań, jakie należy spełnić przy wprowadzeniu nowego urządzenia sterowania ruchem kolejowym na polski rynek kolejowy.
W niniejszym artykule, w części poświęconej interoperacyjności, przedstawiono wymagania tyczące składników interoperacyjności, pominięto zaś podsystemy. Podsystemy bowiem (w przypadku sterowania ruchem kolejowym) z definicji stanowią realizację złożonych projektów, które zdaniem autora, będą przedstawiane do certyfikacji jedynie przez największe firmy branży kolejowej.

Zarządzanie ruchem kolejowym polega między innymi na zapewnieniu realizacji planowego rozkładu jazdy i właściwej, szybkiej reakcji na nieoczekiwane zdarzenia wymagające modyfikacji tego rozkładu. Nieoczekiwane zdarzenia związane są najczęściej z awarią taboru lub awarią elementu układu torowego i w konsekwencji prowadzą do opóźnienia jazdy (opóźnienia pierwotnego) w stosunku do jazdy planowanej rozkładem. Opóźnienie pierwotne pociągu lub grupy pociągów może spowodować opóźnienia wtórne w obszarze całej sieci kolejowej.

Modele matematyczne stosowane do optymalizacji sterowania ruchem drogowym muszą spełniać szereg wymagań wynikających ze specyfiki tego zastosowania. W przypadku adaptacyjnych systemów sterowania, model musi umożliwić przetwarzanie danych pomiarowych w czasie rzeczywistym. Potrzebny jest zatem kompromis pomiędzy dokładnością odwzorowania strumieni pojazdów i złożonością obliczeniową modelu.

W badaniach (naziemnych i w locie) statków powietrznych nowo opracowywanych, modernizowanych i wytwarzanych seryjnie mogą wystąpić czynniki negatywnie wpływające na skuteczność i efektywność ich realizacji. Złożoność procesów i szeroki zakres zagadnień badań wymaga opracowania optymalnego programu badań uwzględniającego m.in. aspekty organizacyjne, techniczne, warunki klimatyczne i geograficzne czy też związane z wyszkoleniem personelu badawczego.

Jednym z czynników wpływających na możliwość uniknięcia sytuacji wypadkowej jest zastosowanie dodatkowego oświetlenia zamontowanego w pobliżu przejścia dla pieszych. Niestety nie zawsze zastosowane rozwiązanie oświetleniowe przynosi oczekiwane efekty. Spowodowane jest to między innymi niewłaściwym sposobem emisji wiązki świetlnej oprawy bądź stanem technicznym zastosowanego rozwiązania. Obecnie brakuje narzędzi pozwalających w sposób jednoznaczny ocenić jakość oświetlenia. W artykule zostanie zaprezentowana propozycja modelu do oceny jakości oświetlenia sylwetki pieszego na przejściu dla pieszych. Do rozwiązania problemu zaproponowano wykorzystanie algorytmów logiki rozmytej.