Zaloguj się

Restrukturyzacja wierzytelności jako forma zarządzania przedsiębiorstwem. Analiza wybranych instrumentów prawnych. Część druga

  •  Agnieszka Barcik, Piotr Dziwiński
  • Kategoria: E-gospodarka
Opracowanie stanowi kontynuację analizy wybranych instrumentów prawnych służących restrukturyzacji wierzytelności w ramach procesu zarządzania przedsiębiorstwem. W części drugiej opracowania skoncentrowano się na charakterystyce instytucji dyskonta weksli i cesji wierzytelności. Dyskonto weksli Rozwój obrotu wekslowego spowodował pojawienie się nowych postaci umów bankowych, związanych z takim obrotem. Chodzi tu głównie o umowę o dyskonto (redyskonto) weksla oraz umowę forfaitingu wierzytelności wekslowej.
Regulacja prawna umowy o dyskonto jest bardzo ogólna i fragmentaryczna. Podstawowe regulacje umów dyskontowych zostały zawarte w regulaminach poszczególnych banków, przy czym wskazać należy na zasadniczą zbieżność w zakresie określania podstawowych zasad tzw. procedury dyskontowania i leżących u jej podłoża podstawowych stosunków prawnych.
Dyskonto jest zakupem weksla przed terminem płatności z potrąceniem z góry odsetek dyskontowych.
Nabycie weksla następuje w trybie przewidzianym przepisami prawa wekslowego, tj. przez umieszczenie na wekslu indosu oraz wręczenie weksla bankowi, na który prawa z weksla się przenosi. W umowie dyskontowej występują: bank nabywający weksel, zwany bankiem dyskontującym oraz podmiot przenoszący prawo z weksla, zwany dyskonterem.
Pod względem gospodarczego celu transakcji forfaitingowej a także samego obiegu weksla, forfaiting wykazuje cechy podobne do tradycyjnego dyskonta weksli, polegającego na nabywaniu przez bank weksli przed terminem ich płatności, po potrąceniu stopy dyskontowej. W odniesieniu do banku dyskonto spełnia funkcję o charakterze lokacyjnym. Lokata jest płynna, bowiem nabyty weksel może w każdym momencie zostać odsprzedany, a więc redyskontowany na rzecz innej instytucji finansowej. Ponadto, lokata taka jest pewna, gdyż podlega prawu wekslowemu a także rentowna, ponieważ opłaty i prowizje pobierane są z góry [2]. Zasadniczym celem dyskonta weksli, który wykazuje cechy zbieżne z forfaitingiem w stosunku do zbywcy weksla, jest funkcja kredytowa. Zbywca wierzytelności uzyskuje bowiem możliwość jej spieniężenia przed datą wymagalności. Można zatem sformułować twierdzenie, że pod względem gospodarczego celu obydwu porównywanych instytucji nie ma podstaw do wyodrębnienia w zakresie obrotu wekslowego stosunku forfaitingu. Pomimo tego, nie można zanegować jednak faktu, że pomiędzy dyskontem weksli a forfaitingiem istnieje sporo różnic, które dotyczą m. in. (...)
Zaloguj się by skomentować