Bezpieczeństwo energetyczne Polski wymaga zapewnienia dostaw odpowiedniej ilości energii elektrycznej po racjonalnych kosztach, przy równoczesnym zachowaniu wymagań ochrony środowiska, które wynikają chociażby z przyjętego przez
Unię Europejską pakietu klimatycznoenergetycznego. Pakiet ten wymusza na państwach Unii Europejskiej między innymi ograniczenie pracy źródeł o wysokiej emisji CO na rzecz tych o niskiej emisji tego gazu, a to z kolei wymaga od państw dokonania zmian w strukturze produkcji energii.

Badanie jakości kształcenia uczelni jest procedurą całkiem nową, nawet w krajach Europy Zachodniej i w dalszym ciągu wymagającą nowych rozwiązań. Podnoszenie jakości usług edukacyjnych staje się dla wszystkich uczelni głównym wyzwaniem w dążeniu do zagwarantowania poziomu w ramach zasad Procesu Bolońskiego. W mierzeniu jakości kształcenia wykorzystuje sie różnorodne metody i skale pomiarowe. Artykuł przedstawia kompleksową analizę różnych technik skalowania wykorzystywanych w ocenie jakości usług edukacyjnych.

Standardy życia oraz pracy w krajach rozwiniętych - w tym również w Polsce, szczególnie po wstąpieniu do Unii Europejskiej - wymagają odpowiednio dobrego przygotowania młodych ludzi, kształconych w uczelniach wyższych do skutecznego, satysfakcjonującego wypełniania funkcji i zadań wynikających z ról społecznych i zawodowych, do których się przygotowują. Od studiującej młodzieży wymaga to osiągania w procesie kształcenia określonego poziomu wiedzy i umiejętności oraz kształtowania odpowiednich postaw. W literaturze przedmiotu - za F. Januszkiewiczem - można odnaleźć twórczą rolę instytucji edukacyjnych. Należy zauważyć, że szkoły (uczelnie) zostały stworzone po to, by rozwijać osobowość (…). Z każdego etapu kariery szkolnej uczący się powinien wychodzić duchowo bogatszy, osobowościowo bardziej wszechstronny, zawodowo sprawniejszy, życiowo bardziej zaradny, lepiej wyposażony w umiejętności skutecznego działania i osiągania zamierzonych celów, bardziej spolegliwy i nastawiony ku ludziom.

W prezentowanym referacie przedstawiono przykłady dobrych praktyk w zakresie wychowania komunikacyjnego dzieci i młodzieży w wybranych krajach jako elementu państwowego systemu edukacji.