Z pozoru wydaje się oczywiste, że przedsiębiorstwa funkcjonujące w ramach określonego łańcucha dostaw są bezwzględnie zmuszone stawić czoła ryzyku. Trzeba jednak pamiętać, że tak zwane zarządzanie ryzykiem, najczęściej rozumiane jako podejmowanie określonych działań mających na celu redukcję, rozproszenie i wykorzystanie ryzyka, ma wysoką cenę, zatem musi być opłacalne. Działania te są uzasadnione jedynie wtedy, gdy ryzyko bezpośrednio zagraża realizacji głównych celów i zadań łańcucha dostaw.

Jedną z istotniejszych kategorii uwzględnianych przy ocenie procesów logistycznych jest wartość dodana. Znane z literatury przedmiotu koncepcje wartości dodanej wyjaśniają jej istotę, jak również stanowią podstawę do dyskusji merytorycznych. Z uwagi na fakt wielowymiarowości, wieloaspektowości oraz braku konkretnych mierników, teorie te są mało przydatne menedżerom w procesie planowania, podejmowania decyzji i innych procedurach zarządzania procesami logistycznymi. Charakterystyka morfologii oraz identyfikacja struktury kategorii procesu logistycznego stanowi niezbędny etap ich wdrażania oraz determinuje w znacznym stopniu ostateczne efekty realizacji, którym jest wytworzenie oraz zrealizowanie wartości dodanej dla uczestników rynku.

Kategoria logistyka została zdefiniowana przez Instytut Logistyki w 1998 roku jako zarządzanie strategiczne łańcuchem dostaw, który zawiera zapotrzebowanie, produkcję, dystrybucję i zagospodarowanie odpadów, łącznie z towarzyszącą tej działalności: transportem, magazynowaniem i technologią informatyczną. W tym samym okresie nastąpił przełom w rozwoju metod zarządzania logistycznego. Pojawiły się jego następujące metody: