Zarządzanie kategoriami produktów w łańcuchu dostaw wymaga identyfikacji struktury łańcucha oraz wskazania czynników kształtujących kategorie produktów w łańcuchu. Sposób kształtowania się kategorii oraz wskazanie ogniw, w których powstają ma wpływ na zarządzanie przepływami materiałowymi oraz informacją w całym łańcuchu dostaw.
W 1982 roku amerykanie R.K. Oliver i M.D. Webber w swoim artykule pt. "Supply-Chain Management: Logistics Catches Up With Strategy" użyli po raz pierwszy terminu "zarządzanie łańcuchem dostaw" (ang. Supply Chain Management). I chociaż od tego czasu literatura przedmiotu wzbogaciła się o znaczący dorobek zarówno z zakresu tematyki łańcuchów dostaw (ang. Supply Chain) jak i zarządzania łańcuchami dostaw, to jednak można odnieść wrażenie, iż panuje w tej materii pewien chaos pojęciowy.
Czasoprzestrzenny wymiar logistyki
Etymologia pojęcia "logistyka" sięga swoimi korzeniami czasów starożytnych i przykładowo w języku greckim posługiwano się takimi pojęciami jak: logos – słowo, wiedza, liczenie, logiamos – obliczanie, kalkulacja, rachunek. W starożytnych Atenach logistes był urzędnikiem państwowym zajmującym się kontrolowaniem rachunków i formułowaniem na tej podstawie ocen (prognoz) dla swoich zwierzchników.
Popularność dobrowolnych działań podejmowanych przez organizacje na rzecz realizacji ich środowiskowych celów ulega stopniowemu zwiększaniu się. Wynika to z faktu, że inicjatywy środowiskowe podejmowane dobrowolnie okazują się często mniej kosztowne od tradycyjnych nakazowo-zakazowych instrumentów ochrony środowiska, bardziej skuteczne, gdyż ich efekty są monitorowane przez organizacje wdrażające te rozwiązania, nie generując przy tym wysokich kosztów związanych z egzekwowaniem przyjętych zobowiązań. Są one w kręgu zainteresowania przedsiębiorstw z sektora produkcyjnego o wyraźnej presji na środowisko naturalne, ale również podmiotów prowadzących działalność usługową czy handlową.
W ostatnim czasie zrównoważony rozwój (sustainable development) stał się światowym trendem społeczno-ekonomicznym. Wiele przedsiębiorstw w Niemczech podjęło się wdrażania strategii zrównoważonego rozwoju, jako ważnej części zarządzania łańcuchem dostaw (Supply Chain Management - SCM). Ta nowa orientacja zarządzania w Supply Chain pomaga w planowaniu przyszłości oraz kształtowaniu kierunków rozwoju danej firmy.
Rozmowa z Jolantą Gałązką - Szefem Logistyki Tubądzin, członkiem Rady GS1.
Jakie są największe wyzwania dla operatorów logistycznych w obsłudze Grupy Tubądzin?
Jolanta Gałązka: Wyzwania dla operatorów rozpoczęły się dopiero, kiedy rozszerzyliśmy naszą ofertę o płytki wielkoformatowe z serii Monolith. Wcześniej płytki transportowane były tylko na paletach euro. Płytki wielkoformatowe, największe z serii Monolith, mają wymiar 120 x 240 cm – pakujemy je w skrzynio-palety, które dla transportu drobnicowego są ogromnym wyzwaniem. Obecnie żaden z większych operatorów logistycznych nie dysponuje odpowiednim wyposażeniem w terminalach regionalnych, by móc obsłużyć taki nośnik i skutecznie dowieźć go do klienta.
Łańcuch dostaw można zdefiniować jako zintegrowany proces, wewnątrz którego różne przedsiębiorstwa współpracują ze sobą, by dostarczyć wyroby gotowe do klienta. Wewnątrz łańcucha dostaw można wyróżnić kilka grup przedsiębiorstw. Pierwszą z takich grup są dostawcy materiałów, odpowiedzialni za dostarczanie odpowiednich i we właściwym czasie materiałów koniecznych do wytworzenia wyrobu gotowego. Drugą grupą są producenci, czyli podmioty odpowiedzialne za wytworzenie wyrobu gotowego.
Człowiek w mniejszym albo w większym stopniu świadomie lub mniej świadomie oddziałuje na środowisko naturalne, które ulega ciągłym przeobrażeniom. Szybki rozwój nauki, techniki i przemysłu oraz dynamiczny wzrost liczby ludności spowodował bardzo silny wpływ człowieka i jego gospodarki na przyrodę w postaci gigantycznej ilości odpadów.