Zaloguj się

WIEDZA: edukacja

Centrum logistyczne w Dallas - Fort Worth oraz Seattle

Charakterystyka centrum logistycznego w Dallas - Fort Worth (stan Teksas)
Dallas - Fort Worth to największa aglomeracja miejska w Teksasie oraz największy ośrodek handlowy i bankowo - finansowy (przedsiębiorstwa naftowe, ubezpieczeniowe). Ma silnie rozwinięty przemysł lotniczy i elektroniczny oraz maszynowy i odzieżowy. Dallas - Fort Worth (D-FW) jest jednym z głównych węzłów lotniczych (2 porty lotnicze), a bezpośrednio przez centrum logistyczne (CL) przebiega 5 autostrad międzynarodowych oraz 19 autostrad stanowych i transkontynentalna autostrada I - 35 (Meksyk - USA - Kanada).
Obszar pokrywa gęsta sieć kolejowa. Położenie geograficzne Teksasu ułatwia CL szybki dostęp do najważniejszych rynków (Azja Południowo - Wschodnia, Australia, Europa, Bliski Wschód, Ameryka Południowa i Alaska), co przedstawiono na rysunku 1. CL Dallas - Fort Worth leży w samym centrum USA, między wschodnim i zachodnim wybrzeżem (mniej więcej w takiej samej odległości od 4 największych centrów biznesowych - Nowy Jork, Los Angeles, Toronto i Mexico City). W ciągu doby może dostarczyć towary (drogami lub koleją) do około 35% populacji Stanów Zjednoczonych oraz 79 rynków, a w 48 h może dotrzeć już do 98% populacji. Przewozy cargo są najszybciej rozwijającym się segmentem CL D-FW i od 2002 roku zwiększyły swój udział o 75%. W 2006 roku przeładowano 281 000 t towarów, a szacuje się, że w 2015 roku przeładunki wyniosą 1,9 mln t. Centrum Dallas - Fort Worth jest jednym z największych CL w USA. Przewiduje się, że do końca XXI w. będzie ono największym takim centrum na całej zachodniej półkuli, z uwagi na łatwy dostęp do najważniejszych rynków, bardzo dobrze rozwiniętą sieć transportową, najniższe koszty dystrybucji i wynajęcia powierzchni magazynowych w całych Stanach Zjednoczonych. D-FW jest także jednym z największych beneficjentów porozumienia o wolnym handlu NAFTA (North American Free Trade Agreement). Dzięki temu wymiana miedzy Dallas - Fort Worth, a Meksykiem i Kanadą w czerwcu 2007 roku zwiększyła się w stosunku do czerwca 2006 roku o 3,9%, osiągając 69,5 mld USD. Firmy, które prowadzą swoją działalność gospodarczą na terenie centrum nie płacą podatków stanowych, a obywatele stanu Teksas nie płacą podatku od dochodów osobistych; dodatkowo Dallas i Fort Worth nie pobierają podatku miejskiego. Ponadto, w porównaniu z innymi metropoliami, koszt energii elektrycznej jest niższy, gaz bardzo tani i powszechnie dostępny. Dzięki dynamicznemu rozwojowi CL D-FW zatrudnienie w tej aglomeracji osiągnęło w 2005 roku poziom 2,9 mln pracowników.

Wykorzystanie infrastruktury PKP SA przy tworzeniu CL - rejon Małaszewicze

Współczesny rynek usług transportowych jest bardzo wymagający, na którym utrzymanie się i rozwój rodzi konieczność sprostania bardzo wysokim, trudnym wymaganiom klientów. Zaspokojenie ich oczekiwań stwarza konieczność odejścia od tradycyjnego pojmowania usług przewozowych, podniesienia progu dotychczasowych standardów i wdrożenie w firmie pełnej orientacji rynkowej. Klienci coraz częściej wymagają pojedynczego, wyraźnie wskazanego i solidnego partnera usług transportowych oraz przejrzystych łańcuchów transportowych w towarowym ruchu krajowym i międzynarodowym. Oczekuje on określenia poziomu jakości wykonania usługi i adekwatnej do niej ceny. Wychodząc naprzeciw współczesnym wyzwaniom PKP CARGO SA wytyczyło sobie cel przeobrażenia firmy z przedsiębiorstwa przewozowo-spedycyjnego w operatora logistycznego oferującego kompleksowe zintegrowane usługi dostosowane do preferencji klientów i wymogów rynku. Działalność operatora logistycznego, jakim Spółka CARGO chce zostać, skierowana jest przede wszystkim na uzyskiwanie przewagi konkurencyjnej dzięki:
- szerszemu udziałowi w łańcuchu dostaw
- tworzeniu centrów logistycznych i organizacji punktów koncentracji ładunków
- przedsięwzięciom modernizacyjno-inwestycyjnym w zakresie taboru wagonowego i trakcyjnego oraz nowoczesnych technologii
- wzbogaceniu oferty firmy o nowe produkty logistyczne
- zapewnieniu wysokiego poziomu logistycznej obsługi klienta.

Polskie porty morskie w 2007 roku - raport

Redakcja portalu logistyka.net.pl zaprasza do lektury raportu "Polskie porty morskie w 2007 roku. Podsumowanie i perspektywy na przyszłość."
Raport przygotował zespół Actia Consulting. Actia Consulting specjalizuje się w badaniach rynkowych z zakresu transportu, turystyki, środowiska, projektów europejskich i doradztwa biznesowego.

E-logistyka na morskim terminalu kontenerowym

W 2006 roku największy na świecie terminal kontenerowy - port Singapur - obsłużył prawie 25 mln kontenerów. Drugi co do wielkości port, Hong Kong, ponad 1,5 mln TEU mniej. W tym samym czasie gdyńskie terminale kontenerowe - Baltic Container Terminal (BCT) i Gdynia Container Terminal (GCT) - około 480 000 TEU. Każdego dnia na przykład bramę BCT przekracza średnio ponad 1 000, a Singapuru - 68 000 TEU. Na rzecz każdego z kontenerów na terminalu wykonywane są liczne usługi; takie, jak na przykład:
- podjęcie/złożenie kontenera na placu składowym
- składowanie
- przeładunek w relacji środek transportu (lądowego, morskiego) - plac składowy i odwrotnie
- usługi rzeczoznawstwa i kontroli ładunków (na przykład kontrola sanitarna, weterynaryjna, jakościowa)
- czynności związane z procedurami celnymi
- formowanie i rozformowywanie kontenera
- składowanie i obsługa pustych kontenerów (na przykład fumigacja, naprawy).

DCT Gdańsk przyjmuje samochody

DCT Gdańsk - nowy terminal kontenerowy - obsłużył swój pierwszy samochodowiec, Asian Emperor, o pojemności 55.729 ton. Należący do Wallenius Wilhelmsen Logistics (WWL) statek, wyładował w terminalu ponad 1700 pojazdów Mitsubishi wyprodukowanych w Azji. Następnie samochody zostały przeładowane na pokład Nobleza, statku żeglugi krótkiego zasięgu należącego do United European Car Carriers (UECC), który przetransportował je do fińskiego portu w Kotce, skąd ostatecznie trafią na rynek rosyjski.

Żurawie przenośne w logistycznych łańcuchach dostaw - Ekonomiczne kryteria eksploatacji

Przedsiębiorstwo transportu samochodowego, uczestniczące w logistycznym łańcuchu dostaw, może eksploatować pojazdy wyposażone we własne urządzenia przeładunkowe, najmować urządzenia do przeładunku w miejscu za- i rozładunku lub pozostawić operacje przeładunkowe swoim zleceniodawcom. Własne urządzenia przeładunkowe dają przewoźnikowi wyraźną, choć trudno mierzalną na poziomie pojedynczego przedsiębiorstwa, przewagę konkurencyjną na rynku.