Zaloguj się

Odwrócony łańcuch dostaw

  •  Tomasz Domagała, Radosław Wolniak
  • Kategoria: Logistyka
Polecamy! Odwrócony łańcuch dostaw

Wzmożona konkurencja na rynku, troska o środowisko naturalne, zmieniające się wymagania klientów oraz nowe przepisy dotyczące zarządzania cyklem życia produktu spowodowały, że firmy poszukują nowych modeli operacyjnych działalności.

Zasadniczo koncentrują się one na kształtowaniu dwustronnego przepływu wyrobów, części, podzespołów w celu utrzymania lub podniesienia swych udziałów w rynku. Problemy gospodarowania odpadami coraz częściej znajdują się w gestii logistyków - znalazły one swoje odzwierciedlenie w rozwijającej się logistyce zwrotnej, znanej również w literaturze przedmiotu pod pojęciem logistyki odwrotnej {w artykule terminy "logistyka zwrotna" i "logistyka odwrotna" stosowane są zamiennie).

Według Council of Logistics Management, logistyka odwrotna jest szerokim terminem odnoszącym się do logistycznego zarządzania umiejętnościami i działaniami zaangażowanymi do recyklingu, zarządzania i dysponowania odpadami produktowymi oraz opakowaniowymi. Zawiera w sobie dystrybucję odwrotną, która powoduje przepływy dóbr i informacji w kierunku przeciwnym do normalnych działań logistycznych.
Jeszcze kilkanaście lat temu, logistyka odwrotna - kojarzona przez kadrę kierowniczą jedynie z dodatkowymi kosztami, nie była przedmiotem zainteresowania wielu firm. Problematyka odwróconego łańcucha dostaw pojawiła się w literaturze światowej stosunkowo niedawno. Mimo to, można zauważyć coraz szerszy zakres propozycji odnoszących się do zastosowania jej w praktyce. Trzeba jednak nadmienić, iż w przeciwieństwie do jednokierunkowego (tradycyjnego) łańcucha dostaw, strategie projektowe dla odwróconego łańcucha są aktualnie słabo zbadane i stosunkowo niedostatecznie rozwinięte.

Przesłanki koncentrowania się na odwróconym łańcuchu dostaw
V. Daniel, R. Guide Jr. i Luk N. Van Wassenhove wskazują na szereg przyczyn skupienia się wielu firm na logistyce zwrotnej, a szczególnie zagadnieniu odwróconego łańcucha dostaw. W wielu przypadkach czynnikiem determinującym są regulacje dotyczące ochrony środowiska bądź nacisk klientów czy opinii publicznej. Takim regulatorem jest między innymi "zasada rozszerzonej odpowiedzialności producentów", wprowadzona w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001. W Polsce powyższą zasadą objęto po raz pierwszy, od roku 2002, kilka produktów - poprzez ustawę z dnia 11 maja 2001 roku, zwaną potocznie ustawą "produktową". Jednym z produktów, które ta ustawa objęła, są nowe i używane opony samochodowe. Producenci i importerzy opon, wprowadzając je na rynek krajowy zostali zobowiązani do zorganizowania zbiórki zużytych opon i zapewnienia wyznaczonych poziomów odzysku oraz recyklingu tych odpadów.
Kolejnym czynnikiem determinującym koncentrację firm na odwróconym łańcuchu dostaw jest możliwość redukcji kosztów operacyjnych przez ponowne używanie produktów lub komponentów. Za przykład posłużyć może firma Kodak przetwarzająca aparaty jednorazowe. Na przestrzeni ostatniej dekady recyklingowi zostało poddanych ponad 310 mln aparatów w ponad 20 krajach. Ostatecznie, niektóre korporacje angażują się w odwrócony łańcuch dostaw traktując go jako integralną część nowych inwestycji. Firma Bosch z ogromnym sukcesem zdecydowała się na sprzedaż elektronarzędzi ręcznych, które zostały poddane ponownemu przetworzeniu.

Artykuł zawiera 15620 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Ostatnio zmieniany w wtorek, 21 kwiecień 2015 16:07
Zaloguj się by skomentować