Zaloguj się

Ograniczenia zjawiska kongestii z wykorzystaniem elastycznych pasów ruchu

Polecamy! Ograniczenia zjawiska kongestii z wykorzystaniem elastycznych pasów ruchu

Postęp komunikacyjny niesie za sobą konsekwencje w postaci zwiększającej się liczby pojazdów silnikowych, powstawania zatorów w sieci drogowej i zakłóceń obniżających płynność ruchu. Następstwem tych zjawisk jest kongestia transportowa w układach drogowych miast, co oznacza zatłoczenie na szlakach komunikacyjnych i zatory.

Nasilanie się ruchu drogowego powoduje spadek atrakcyjności miast, a przede wszystkim ich centrów, co skłania do zmiany organizacji ruchu pojazdów zmotoryzowanych. Aby ograniczyć zjawisko kongestii zaczęto poszukiwać rozwiązań stanowiących punkt równowagi między wykorzystaniem i usprawnieniem ruchu w istniejącej sieci komunikacyjnej, a budową nowych, kapitałochłonnych rozwiązań transportowych. Jednym z rozwiązań usprawniających przepływ osób i ładunków bez konieczności budowy nowych dróg są Inteligentne Systemy Transportowe.

Koncepcja elastycznych pasów ruchu
Rozwiązaniem problemu zatłoczenia polskich miast nie jest jedynie poszerzanie istniejących dróg o kolejne pasy ruchu. Takie działania często przynoszą efekt odwrotny od zamierzonych. Opracowanie zadań mających na celu ograniczenie zjawiska kongestii wymaga indywidualnego podejścia. Nie ma dwóch identycznych miast, każde różni się swoim charakterem (miasto turystyczne, przemysłowe), liczbą mieszkańców, czy - w aspekcie logistycznym - dostępnymi gałęziami transportu. Czynniki te mają bezpośredni wpływ na kierunek i tempo rozwoju miasta. Wszelkie działania, które dążą do optymalizacji transportu w mieście powinny rozpocząć się od przeprowadzenia szczegółowych badań i analiz w zakresie pomiaru natężenia ruchu, zachowań kierowców i pasażerów, warunków pogodowych, dostępności specjalistycznych firm, a także wielu innych czynników mających wpływ na jakość transportu w mieście. Badania tego typu powinny być wieloetapowe i obejmować możliwie jak najdłuższy okres czasu. Dopiero po opracowaniu i przeanalizowaniu wyników można zaproponować działania optymalizujące. Jednym z możliwych do zastosowania rozwiązań w tym zakresie są systemy telematyczne. Ich pracę można zaobserwować przykładowo na autostradach w postaci komunikatów ostrzegawczych na tablicach zmiennych treści. Innym przykładem rozwiązań telematycznych są tablice na przystankach tramwajowych informujące pasażerów w czasie rzeczywistym o rozkładzie jazdy środków komunikacji zbiorowej. Najczęściej spotykanymi i odgrywającymi ogromną rolę w sterowaniu ruchem są pętle indukcyjne zlokalizowane z reguły na skrzyżowaniach dróg. Mają one za zadanie wykrycie nadjeżdżających pojazdów z różnych stron skrzyżowania. Informacja ta przekazywana jest do sterownika, a następnie do sygnalizacji świetlnej w postaci światła umożliwiającego jazdę. Istota sygnalizacji świetlnej sprzężonej z pętlami indukcyjnymi polega na reagowaniu w czasie rzeczywistym na zmieniające się natężenie ruchu i dostosowanie optymalnych interwałów czasowych dla przejeżdżających pojazdów. Połączenie wielu takich skrzyżowań na prostym odcinku tworzy już mały system zarządzania ruchem, który pozwala usprawnić przepływ pojazdów. Rozwiązania tego typu nie wymagają rozbudowy istniejących skrzyżowań, mimo to w wyraźny sposób przyczyniają się do usprawnienia ruchu, a tym samym zredukowania czasu przejazdu. Niezauważalnym przez wielu uczestników ruchu jest wykorzystanie możliwości przepustowych pasa ruchu w jednostce czasu (na przykład 1 doby). W przypadku dróg, które składają się z trzech pasów ruchu (dwa pasy w jedną stroną i jeden w kierunku przeciwnym) często następuje nierównomierne ich obciążenie. Zjawisko takie może być zauważalne jeżeli wcześniej wspomniana droga stanowi drogę dojazdową do miasta.

Artykuł zawiera 29810 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Ostatnio zmieniany w wtorek, 29 wrzesień 2015 16:10
Zaloguj się by skomentować