Podstawową gałęzią transportu w Polsce jest od wielu lat transport samochodowy, który ma zdecydowanie większy udział w masie przewiezionego towaru niż transport kolejowy. Niewątpliwie ten stan rzeczy musi ulec zmianie.
Komodalność (współmodalność) jest kategorią ze sfery polityki transportowej UE, którą wprowadziła Komisja Europejska (KE) w 2006 roku, dokonując średniookresowej oceny realizacji celów strategii zrównoważonego rozwoju transportu zawartych w drugiej Białej Księdze z 2001 roku.
DHL Global Forwarding - lider frachtu lotniczego i morskiego, wchodzący w skład grupy Deutsche Post DHL - podpisał kontrakt z jednym z największych producentów samolotów - firmą Airbus.
Transport multimodalny jest uważany za najwłaściwszą formę transportu zrównoważonego. Powiązanie różnych środków transportu w sprawny łańcuch pozwala na uzyskanie wielorakich efektów. Oprócz efektywności ekonomicznej, najważniejszym rezultatem transportu multimodalnego jest ograniczenie negatywnego wpływu na środowisko naturalne.
11 grudnia br. Sławomir Nowak, Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, powołał Radę do spraw transportu intermodalnego.
Projekt EMPIRIC został uruchomiony w celu wsparcia procesu uruchamiania i udoskonalania multimodalnych połączeń z i do portów Północnego Adriatyku z terytorium Europy Centralnej. Jest to inicjatywa integrująca i kapitalizująca rezultaty poprzednich projektów międzynarodowych i inicjatyw lokalnych służąca promocji multimodalnych rozwiązań transportowych i wzrostowi wzajemnych połączeń pomiędzy modami transportowymi.
Dlaczego transport i logistyka mogą decydować o przewadze konkurencyjnej
Peter Drucker - nieżyjący już guru zarządzania, w opublikowanych na łamach magazynu "Forbes" paradygmatach zarządzania na XXI wiek wskazuje na dwie okoliczności, które tworzą kontekst do rozważań na temat roli transportu komodalnego: po pierwsze: Drucker twierdzi, że technologie, rynki i zastosowania nie są już ograniczone do danej dziedziny gospodarki, ale się wzajemnie przenikają i łączą - co skutkuje skróceniem głębokości produkcji, wyższym stopniem specjalizacji, jak również rozdrobnieniem produkcji i rosnącą rolą transportu w pokonywaniu luki czasowo - przestrzennej, dzielącej wytwórców oraz konsumentów, po drugie: Drucker zauważa, że następuje globalizacja gospodarki, a co zatem idzie, odległości, jakie trzeba pokonać, by wyroby wielu producentów stworzyły gotowy produkt i następnie dotarły do konsumentów, wywołują konieczność łączenia przewozów różnymi gałęziami transportu, wymagają coraz większych umiejętności, by tak organizować procesy transportowe, żeby zapewnić ich sprawność i niską cenę przy wysokiej jakości obsługi.
