Wymóg śledzenia ruchu i pochodzenia towarów w łańcuchu dostaw nie jest nowością, szczególnie dla branż związanych z produkcją żywności, kosmetyków czy farmaceutyków. Jednak firmy sektora FMCG nie zawsze radzą sobie ze spełnieniem tego wymogu. Często, w sytuacji, gdy należy wycofać określoną partię produktów z rynku, ponieważ okazała się partią o stwierdzonej negatywnej jakości zdrowotnej, a tym samym jest niebezpieczna dla konsumentów, firmy mają problem z określeniem, co dokładnie należy wycofać i w jaki sposób dotrzeć do źródła problemu.

Celem tego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o perspektywy logistyki miasta, o to, czy cel tej logistyki, realizowany współcześnie oraz sposoby jego osiągania, powinny zostać zmienione (lub dostosowane) do warunków, w jakich będą funkcjonowały globalne miasta przyszłości. Trzeba to pytanie powiązać z pytaniem o miejsce miast w przyszłym rozwoju i funkcjonowaniu ludzkości. Oba te problemy mają donośne znaczenie nie tylko dla badaczy, ale dla wszystkich, którzy próbują nakreślić swoje plany na najbliższe dziesięciolecia, decydując o tym, w jaki sposób będą żyli, na jaki poziom jakości życia wyrażą zgodę.

Efektywne zarządzania łańcuchem dostaw zależy od koordynacji, współpracy i działania wszystkich podmiotów i obiektów logistycznych wzdłuż łańcucha dostaw. Wobec tego każdy z elementów tego łańcucha musi usprawniać i optymalizować swoje działanie tak, aby towary lub usługi mogły być szybko i niezawodnie dostarczane i oferowane klientom przy jednoczesnej minimalizacji kosztów.

Rosnący stopień zależności globalnych procesów biznesowych sprawił, że współczesne mechanizmy rynkowe cechuje duża dynamika zmian otoczenia gospodarczego. Miarą ich dostosowania jest możliwość budowania przewagi konkurencyjnej organizacji inteligentnych z wykorzystaniem takich m.in. czynników, jak wiedza czy kapitał intelektualny personelu, które pozwalają im na realizowanie swoich strategii rozwojowych.