Ubytki naturalne w transporcie morskim

Odpowiedź eksperta: Na wstępie należy stwierdzić, że treść postawionego pytania jest na tyle ogólna, że wskazanie jednoznacznej odpowiedzi jest niemożliwe. Należy w tym wypadku dokonać kilku założeń. Najczęściej kwestia ubytków naturalnych w produktach związana jest ze stosowaniem ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych, norma dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych, powstających w czasie ich przemieszczania na terytorium kraju, w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą wynosi 2% ilości wysłanej, bez względu na środek transportu. W przypadku przeładunku w czasie przemieszczania, dopuszczalny ubytek wynosi 1% ilości przeładowanej (§ 8).
Z drugiej strony kwestia ubytków naturalnych poruszona została w treści ustawy z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski. W treści art. 165. § 1 ustawodawca wskazał, że przewoźnik odpowiada za szkodę wynikłą z utraty lub uszkodzenia ładunku w czasie od przyjęcia go do przewozu aż do wydania go odbiorcy. Z kolei w § 2 pkt 10 doprecyzowano, że przewoźnik jest wolny od odpowiedzialności, jeżeli szkoda nastąpiła wskutek naturalnej właściwości ładunku powodującej w nim ubytek objętości lub wagi albo inną stratę.

• Podstawa prawna: Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. 2009 nr 3 poz. 11)
• Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych (Dz.U. 2015 poz. 2181)
• Podstawa prawna: Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski (Dz.U. 2001 nr 138 poz. 1545)
  
  

• Stan prawny publikacji (data): 2016-08-22