Europejska gospodarka przechodzi w ostatnich latach radykalne zmiany. Analizując dane Europejskiego Urzędu Statystycznego od 2005 roku można zaobserwować około 5% wzrost wielkości sprzedaży i obrotów w handlu hurtowym i detalicznym w krajach Unii Europejskiej. W 2009 r. ujawniły się skutki światowego kryzysu finansowego, co spowodowało spowolnienie gospodarczego rozwoju.
Kryzys finansowy w latach 2007-2009 zachwiał kondycją finansową wielu małych i średnich przedsiębiorstw. Obecnie zarządzający tego typu jednostkami poszukują rozwiązań, które pozwolą im przetrwać na rynku jak również systematycznie rozwijać się. Jedną z metod, która daje możliwość bezpiecznego funkcjonowania na rynku jest koncepcja zintegrowanego systemu dostaw w zarządzaniu kapitałem obrotowym.
Współczesne tendencje do specjalizacji przedsiębiorstw, koncentracji na podstawowej działalności i poszukiwaniu partnerów umożliwiających budowanie wartości dodanej poprzez uzupełnianie procesów o komplementarne działania w strumieniu wartości dodanej, to główne przesłanki tworzenia sieci współpracujących przedsiębiorstw. Tak złożone systemy produkcyjno - logistyczne wymagają wzmożonej koncentracji na zarządzaniu przepływami materiałowymi, ze względu na zakłócenia, które pojawiają się na różnych etapach kooperacji. Zakłócenia zdefiniować można jako niespodziewane zjawisko prowadzące do przerwana lub co najmniej opóźnienia wykonania zadań. Mają one wymiar kryzysu lub operacyjnych trudności. Najwięcej dyskusji w zakresie zakłóceń w literaturze logistycznej odnosi się do definiowania ryzyka w procesach logistycznych. Tang (2006) rozważa zarządzanie ryzykiem w łańcuchu dostaw (SCRM) jako zbiór wszystkich rodzajów zdarzeń, które mogą wywołać nieplanowane zmiany w systemie począwszy od czynników operacyjnych wewnątrz-organizacyjnych a skończywszy na czynnikach losowych takich jak katastrofy, terroryzm itd.
Systemy przewozowe to rodzaj systemów logistycznych wyodrębniony ze względu na rodzaj i zakres przekształceń dokonywanych na przedmiocie pracy. O ile zadania systemów logistycznych to przekształcenia strumieni dóbr materialnych oraz powiązanych z nimi strumieni informacji ze względu na miejsce, czas oraz postać tych strumieni (por. z, to zadania systemów przewozowych można sprowadzić do przekształceń strumieni ładunków ze względu na miejsce (faza przewozu) oraz warunkujących je przekształceń ze względu na postać (operacje ładunkowe). Pozostałe z przekształceń, tj. przekształcenia ze względu na czas występują pomiędzy procesami przewozowymi i w takim sensie mogą być rozpatrywane jako elementy procesów transportowych, tj. procesów, które obejmują jeden lub więcej procesów przewozowych, składowanie przejściowe oraz m.in. przygotowanie ładunku do przewozu, czy też formowanie jednostek ładunkowych.
Pojęcie procesu komisjonowania bardzo często traktowane jest tożsamo z pojęciem kompletacji, jednak nie zawsze jest to poprawne. W niniejszej artykule, w celu jednoznacznego opisu problemu badawczego, terminy kompletacji i komisjonowania zostaną rozróżnione. Kompletacja rozumiana będzie jako proces podrzędny w stosunku do komisjonowania, będący równocześnie jego składową. W ramach komisjonowania, oprócz typowych czynności kompletacyjnych (związanych z formowaniem niejednorodnych jednostek ładunkowych wg zamówień klientów) realizowane są także czynności związane z przygotowaniem i organizacją systemu komisjonowania. Mowa tu o przetwarzaniu zamówień klientów, generowaniu oraz grupowaniu i odpowiednim rozdziale list kompletacyjnych (w przypadku określonych strategii kompletacji), klasyfikacji asortymentu i usystematyzowaniu miejsc oferowania, a także rozmieszczeniu asortymentu w strefie kompletacji, uzupełnianiu braków asortymentowych w miejscach oferowania, opracowywaniu tras pracowników i innych.