WIEDZA: transport i spedycja

Koordynacja działań w systemach złożonych, jak łańcuchy i sieci dostaw, nabiera istotnego znaczenia. Łańcuch dostaw to zbiór powiązanych ze sobą biznesowo przedsiębiorstw, które tworzą metastrukturę o charakterze systemowym, w której elementy (przedsiębiorstwa) pozostają w stanie silnych interakcji. Przebiegają one między elementami należącymi do różnych i często niedopasowanych organizacji. Taki system rozumieć można jako system wieloagentowy (składający się z wielu aktorów o dużej różnorodności). Stąd potrzeba działań polegających na koordynacji działań.

Łańcuch dostaw jest systemem składającym się z przedsiębiorstw zaangażowanych pośrednio lub bezpośrednio w zaspokajanie potrzeb klienta. Obejmuje on producenta, dostawców, uczestników kanałów dystrybucji, usługodawców logistycznych i inne podmioty zaangażowane w spełnianie potrzeb końcowych użytkowników. Zarządzanie łańcuchem dostaw polega na koordynacji działań jego elementów w celu optymalizacji działania całego systemu i wymaga od przedsiębiorstw dużego poziomu wewnętrznej i zewnętrznej integracji.

Metody wielokryterialnego wspomagania podejmowania decyzji powszechnie stosowane są w zarządzaniu łańcuchami dostaw oraz w rozwiązywaniu złożonych problemów powiązanych z szeroko rozumianą logistyką. Sprzyja temu przede wszystkim złożoność zarówno samych procesów, jak i całych systemów transportowych oraz logistycznych. W rozważanej problematyce występuje bowiem bardzo duża liczba parametrów, ale również i miar ocen, w których można wyszczególnić między innymi miary: ekonomiczne, techniczne, środowiskowe oraz społeczne. Miary te zazwyczaj uwzględniają przeciwstawne, a często sprzeczne interesy, czego dobrym przykładem może być ocena ekonomiczna oraz ocena środowiskowa, które zazwyczaj mają przeciwstawne cele.

Obecny rynek budowlany i strategie marketingowe wymagają zmian w prowadzeniu działalności produkcyjnej przedsiębiorstw. Konieczne jest odejście od strategii produkcji zorientowanej na wydajność. O wiele istotniejsze w planowaniu strategicznym staje się zorientowanie na płynny przepływ materiałów w zależności od asortymentu produkcji. Zmiany te podyktowane są nie tylko wymogami rynku, ale także nową technologią. Osiągnięcie elastyczności procesów produkcyjnych jest możliwe w warunkach nowych rozwiązań informacyjnych i kooperacyjnych.

Logistyka w realizacji budowlanych projektów inwestycyjnych ma specyficzny charakter, wynikający ze specyfiki tychże projektów. Postrzegać ją trzeba zarówno na poziomie makroekonomicznym, bo obsługuje przedsięwzięcia realizowane w różnych miejscach "globalnej wioski", jak też mikroekonomicznym, gdyż dotyczy pojedynczych organizacji - realizatorów procesów inwestycyjno-budowlanych, często przedsiębiorstw operujących na rynku międzynarodowym, zgrupowanych wokół poszczególnych projektów. Budowlane projekty inwestycyjne są ściśle powiązane z logistyką zaopatrzenia, która znajduje się na wejściu systemu logistycznego.

Przepływ informacji stanowi czynnik niezbędny dla funkcjonowania logistyki. Fakt ten wynika z definicji logistyki, wskazującej na integralność i nierozłączność przepływu ładunku i informacji o tym ładunku oraz przebiegu procesu dostawy. Przepływ informacji pomiędzy różnymi podmiotami w łańcuchu dostaw może występować w postaci sformalizowanej lub nieformalnej. Przekazywanie informacji w postaci sformalizowanej pociąga za sobą w wielu przypadkach konieczność standaryzacji informacji "wejścia" i "wyjścia". Przepływ informacji w takiej formie wymaga tworzenia procedur. Zakres tych procedur zależy zarówno od wartości handlowo-operacyjnych przekazywanych informacji jak i wielkości i rangi podmiotu uczestniczącego w danym łańcuchu dostaw.

Celem artykułu jest analiza zjawiska reshoringu jako jednego z czynników wpływających na kształt dzisiejszych łańcuchów dostaw. Reshoring to trend przenoszenia obszarów wytwarzania i operacji logistycznych do miejsc znajdujących się geograficznie bliżej obsługiwanych rynków przedsiębiorstwa. Po wieloletniej fali offshoringu polegającej na przenoszeniu operacji logistycznych oraz wytwarzania produktów do odległych krajów charakteryzujących się niskimi kosztami produkcji, następuje okres powtórnej analizy potencjalnych zalet i korzyści wynikających z takiego działania.

W zakończonych w miniony weekend międzynarodowych zawodach w zarządzaniu łańcuchem dostaw GC SCM TFC 2018 w Mediolanie najwyższą lokatę zajął zespół ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich - Danone Nutricia Middle East. Polska drużyna Dell Products Poland uzyskała piąty wynik na świecie.