Azja Centralna to obecnie jeden z najbardziej obiecujących regionów na globalnej mapie biznesowej – doświadcza dynamicznego wzrostu gospodarczego i przyciąga rosnącą liczbę zagranicznych inwestorów, w tym z Unii Europejskiej, Chin i Stanów Zjednoczonych. Zainteresowanie obejmuje wiele branż i odzwierciedla strategiczne znaczenie regionu. Państwa Azji Centralnej aktywnie rozwijają też infrastrukturę transportową i logistyczną, która stała się jednym z filarów lokalnego rozwoju. Ma ona kluczowe znaczenie dla przepływu towarów na rynkach wewnętrznych i wzmacnia pozycję regionu w handlu międzynarodowym.

W ciągu ostatnich kilku lat branża TSL uległa znacznej transformacji związanej ze zmianą podejścia firm do rozwiązań technologicznych. Przestały być przywilejem dla dużych flot i narzędziem do monitoringu pracy, a są obecnie swoistym centrum dowodzenia firmą transportową, bez którego już żaden przewoźnik nie wyobraża sobie pracy. Są również ogromnym wsparciem dla kierowców, ułatwiającym wykonywanie codziennych obowiązków, a przede wszystkim znacząco ograniczają wydatki przedsiębiorstwa. Dzięki telematyce, przewoźnik już na samych kosztach zakupu paliwa może zaoszczędzić nawet od około 13 000 do 20 000 zł przy rocznym przebiegu ciężarówki, wynoszącym od 80 000 do 120 000 km. Ma to kluczowe znaczenie dla firm, które cały czas zmagają się z rosnącymi kosztami operacyjnymi.

Europa importuje większość kluczowych surowców chemicznych spoza własnych granic. Wynika to z niższych kosztów produkcji oraz dostępności komponentów w Azji i Ameryce Północnej. Sam proces dostaw do europejskich producentów jest jednak niezwykle złożony – obarczony regulacjami, ryzykiem opóźnień i wyzwaniami środowiskowymi.

Port w Konstancy, największy terminal morski Rumunii i jeden z najważniejszych portów w regionie Morza Czarnego, w 2024 roku odpowiadał za ponad 96% całkowitego wolumenu obsługiwanego przez rumuńskie porty morskie. Jego pozycję wzmacniają równoległe inwestycje infrastrukturalne przekraczające 250 mln euro, obejmujące rozbudowę nabrzeży, terminali RO‑RO i project cargo oraz modernizację dostępu kolejowego i drogowego. Znaczenie portu dodatkowo wzrosło po zatrzymaniu operacji w ukraińskiej Odessie, która – jako największy terminal nad Morzem Czarnym – przed wybuchem wojny pełniła kluczową rolę w eksporcie i imporcie towarów dla Europy Wschodniej. W obecnym kontekście geopolitycznym Konstanca pozostaje jedynym portem na Morzu Czarnym utrzymującym regularne połączenia z Chinami – najważniejszym partnerem importowym Unii Europejskiej. Są one wprawdzie pośrednie (wymagające przeładunku w innych portach), jednak istotne z punktu widzenia całego regionu. Tylko w 2024 roku chiński eksport do UE przekroczył 500 miliardów euro, a do samej Rumunii trafiły towary o wartości około 7,9 miliarda euro, co czyni Chiny jednym z głównych partnerów importowych tego kraju – tuż obok Niemiec i Włoch.