Odpowiedzialność za zmniejszenie się wagi przewożonego towaru

Odpowiedź eksperta: Faktem jest, że zjawisko utraty masy przewożonego towaru może wystąpić podczas transportu. Ładunki, takie jak zboża, mogą w wyniku działania warunków atmosferycznych (np. wysokiej temperatury) tracić na masie. Z uwagi, że problem ten może być istotną kwestią dla przewoźników, sposób postępowania został uregulowany w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe. W dokumencie tym czytamy, że przy przesyłkach, które z powodu swoich właściwości tracą na masie, przewoźnik odpowiada tylko za tę część ubytku, która przewyższa normy ubytków ustalone zgodnie z obowiązującymi przepisami lub zwyczajowo przyjęte. Oznacza to, że jeśli podczas przewozu zboża dojdzie do zmniejszenia jego wagi przewoźnik nie będzie za to odpowiadał jeśli ubytek masy nie przewyższa normy ubytków ustalonych zgodnie z obowiązującymi przepisami lub zwyczajowo przyjętych.
W przypadku zboża próżno szukać konkretnych przepisów, które ustalają dozwolony ubytek masy. W tym wypadku należy oprzeć się normach zwyczajowych. W przeszłości normy ubytku określało zarządzenie Ministra Transportu, Żeglugi I Łączności z dnia 16 stycznia 1989 r. w sprawie krajowych norm ubytków naturalnych niektórych artykułów przewożonych środkami transportu samochodowego. Ustalono tam np., że dla zboża przewożonego luzem wysokość normy ubytku naturalnego wynosiła 0,2% niezależnie od odległości. Jednak wskazany akt prawny aktualnie nie obowiązuje.
Wobec tego przewoźnik, który może być pokrzywdzony w wyniku naturalnej utraty masy przez towar, powinien zabezpieczyć swoje interesy w umowie. Najlepszym rozwiązaniem będzie wpisanie w treści umowy dokładnie jaki procentowy naturalny ubytek masy towaru będzie akceptowany przez klienta. Ustalenie tego już na wstępie współpracy może uchronić przewoźnika przed odpowiedzialnością względem klienta.

• Podstawa prawna: ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe
• Stan prawny publikacji (data): 2016-05-18